“เครียดขนาดนั้นเลยหรือครับ... ผมไม่กล้าตอบว่าไม่เต็มใจเลยนะ แต่ที่จริงก็ไม่ได้คิดว่าจะตอบว่าไม่เต็มใจสักนิดด้วยสิ”
“แปลว่าคุณพฤกษ์ เต็มใจเดตกับพริสซี่” พริสซิลล่าตาโต คว้าข้อมือของเขาเอาไว้ มือเล็กเย็นเฉียบพลางสั่นเทาน้อยๆ จนเขาต้องเป็นฝ่ายประคองมือของหล่อนเอาไว้...
“คุณไม่ได้บังคับ หรือว่าฝืนใจผมแน่นอนครับ”
“เป็นคำตอบที่มาจากสวรรค์” พริสซิลล่าโผเข้ากอดคนร่างสูง เขาตั้งตัวไม่ติดทำให้ทั้งคู่เซล้มไปบนโซฟา มือของพฤกษ์คว้าพริสซิลล่าเอาไว้อัตโนมัติเพราะกลัวว่าหล่อนจะตกลงไป...
“ดีใจมากไปหน่อยหรือเปล่าครับสาวน้อย” เชฟหนุ่มอดไม่ได้ที่จะล้อคนที่เป็นฝ่ายโผเข้ากอดเขาเองแท้ๆ แต่เป็นฝ่ายตกอยู่ในอ้อมกอดและหน้าแดงจัดอย่างเห็นได้ชัด จนนึกอยากแกล้งขึ้นมาเฉยๆ เลยไม่ได้ปล่อยหล่อน
พริสซิลล่าขยับจะลุกแต่ว่าพฤกษ์ไม่ยอมปล่อย กลับกระซิบถามเย้าหล่อนด้วยซ้ำ...
“จะรีบหนีไปไหน ไหนบอกว่าชอบผม.... ผมกอดแล้วทำไมต้
