นี่แค่วันแรกยังเหนื่อยขนาดนี้ การต้องหลบหน้าใครสักคนที่มันยากจริงๆ แล้วกับคนที่ต้องการจะเคลียร์อย่างพีรชัชแล้ว แน่นอนว่าเขาคงต้องมาอีกแน่ๆ เธอคงต้องคิดเอาไว้แล้วล่ะว่าเธอจะเอายังไงกับเรื่องนี้ เพราะเธอคงไม่สามารถหนีปัญหาไปได้ตลอดหรอก
แต่ก็นั่นแหล่ะยิ่งคิดก็ยิ่งเหนื่อยใจกับทางออกที่คิดไม่ตกซะที เธอได้แต่หันไปสนใจงานและพยายามลืมเรื่องนี้ก่อน เพราะไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นอันทำอะไรแน่นอน พราวรุ้งยังต้องใช้เวลาอีกหลายวัน เพื่อคิดทบทวนเรื่องนี้ แต่ทว่าเหมือนเธอจะหนีไม่พ้น
เมื่อพีรชัชมาหาเธอที่แผนกทุกวัน แต่เจนสุดาก็ช่วยโกหกอยู่เรื่อยๆ และการโกหกของเจนสุดาก็ตีบตันลงเรื่อยๆ เธอไม่รู้จะโกหกพีรชัชยังไงแล้ว เธอได้แต่บอกให้พราวรุ้งรีบไปเคลียร์กับเขาซะ ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่ช่วยโกหกอีกต่อไปแล้ว ซึ่งพราวรุ้งก็ได้แต่ก้มหน้าให้รุ่นพี่ตำหนิด้วยความรู้สึกผิด เพราะเธอก็ผิดจริงๆ นั่นแหล่ะ จากนี้คงต้องหาทางออกเอา
