ความสัมพันธ์ที่เป็นความลับ...2

688 คำ
ดังนั้นวันนี้หญิงสาวจึงเข้ามาที่เพ้นท์เฮาส์ด้วยอุปกรณ์การทำอาหารครบชุด เธออยากทำให้เขารับประทาน เผื่อวันหนึ่งที่เธอไม่ได้อยู่ข้างๆ เขา เธอจะได้ไม่เสียใจที่ไม่ได้ดูแลเขา เธอจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ในวันที่เธอยังมีโอกาสได้อยู่เคียงข้างนที “ทำอะไรอยู่ครับ หอมเชียว” ร่างสูงเดินเข้ามาในห้อง ก่อนจะเอ่ยทักทายร่างบางเพราะกลิ่นอาหารที่หอมไปทั่วบริเวณห้องครัว “แพนงหมูที่พี่ทีชอบค่ะ และก็ไข่พะโล้” แม้ว่าจะเป็นอาหารง่ายๆ แต่ทั้งสองเมนูก็เป็นอาหารจานโปรดของนที “ทำไมมีนถึงน่ารักแบบนี้ แค่นี้พี่ก็ไปไหนไม่รอดแล้ว” นทีเอ่ยออกมาก่อนที่จะฉวยโอกาสจุมพิตที่แก้มนวลของหญิงสาว “อย่ามาปากหวานค่ะ ไปนั่งรอเลย เดี๋ยวอาหารอร่อยๆ จะตามไปเสิร์ฟถึงที่เลยค่ะ” ม่านแก้วพยายามร่าเริงเพื่อกลบเกลื่อนสิ่งที่เธอเก็บไว้ข้างในใจ “ขอชื่นใจอีกข้างก่อน” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ขโมยจุมพิตหญิงสาว ก่อนที่จะจุมพิตลงที่เรียวปากบางแล้วเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีไปที่โต๊ะอาหาร ส่วนม่านแก้วก็หน้าแดงด้วยความเขินอาย เธออยู่ตรงนี้มาร่วมสามปีแล้ว เขายังทำเหมือนกับว่าเขายังคงพิศวาสในตัวเธอไม่เปลี่ยนเลย ยิ่งเห็นเธอก็ยิ่งน้ำตาจะไหล จะให้เธอทำลายอนาคตของคนที่เธอรักที่สุดได้ยังไง หลังจากที่ชายหนุ่มเดินมานั่งที่โต๊ะอาหาร หญิงสาวก็ยกอาหารมาเสิร์ฟ ก่อนจะนั่งลงรับประทานอาหารกับเขา ด้วยความที่ความรักของทั้งคู่เป็นความลับ ม่านแก้วเลยไม่เคยได้ไปออกเดทที่ไหนกับนที จะมีเพียงที่นี่เท่านั้นที่เธอจะได้แสดงออกถึงความรักที่มีต่อเขา เธอไม่เคยถามถึงอนาคตระหว่างเธอกับเขา เมื่อเธอเลือกที่จะอยู่แบบนี้ เธอก็ยินดีที่จะยอมรับการตัดสินใจของตนเอง จนมาถึงวันนี้ วันที่เธอต้องตัดสินใจเพื่อคนที่เธอรักทั้งสองคน หนึ่งคนคือคนที่กำลังจะเกิดมา ส่วนอีกหนึ่งคนคือคนที่กำลังมีอนาคตที่ดี บางทีการเลือกเดินจากไปตอนนี้มันอาจจะดีต่อทุกคนก็เป็นได้ “พี่ทีคะ มีนขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ” ม่านแก้วเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น “ได้สิ ว่ามาเลย” ชายหนุ่มรีบบอกทั้งที่เขายังสนใจกับอาหารจานโปรดของเขาอยู่ “มีนอยากรู้ว่าถ้าเกิดว่ามีนอยากจะมีลูกพี่ทีจะว่ายังไงคะ” เป็นการตัดสินใจครั้งสำคัญของม่านแก้ว เธอเลือกแล้วว่าจะลองถามเขาดู เผื่อว่าเธอจะมีหวังและไม่ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง “อย่าเพิ่งเลย พี่ยังไม่พร้อม ตอนนี้หนังถ่ายอยู่หลายเรื่อง ถ้าพี่เปิดตัวมีนขึ้นมา อาจจะทำให้หนังขาดทุนก็ได้” คำตอบของนทีทำให้หญิงสาวน้ำตาแทบร่วง นี่ในใจเขาไม่มีเรื่องของเธอเลยเหรอ สิ่งที่เขาให้ความสำคัญมันมีแค่งาน คนอย่างเธอมันคงไม่มีค่าอะไร “ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรค่ะ ทานต่อเถอะ เดี๋ยวมีนขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปนึงนะคะ” ม่านแก้วทนไม่ไหวแล้ว เธออยากจะร้องไห้เหลือเกิน หญิงสาวจึงเลือกที่จะหลบไปร้องไห้ ดีกว่าร้องไห้ให้เขาสงสัยและต้องมานั่งแก้ตัวอะไรอีก ตอนนี้เธอคิดว่าเธอตัดสินใจได้แล้ว เธอจะเป็นฝ่ายเดินจากไปเอง เพื่อให้เขายังได้อยู่ในฐานะซุปเปอร์สตาร์อย่างมีความสุข ส่วนต้นเรื่องนั้นยังไม่ได้รู้เรื่องหรือระแคะระคายอะไรเลย เขายังนั่งรับประทานอาหารต่อที่โต๊ะอาหาร ในขณะที่หญิงสาวก็นั่งร้องไห้ในห้องน้ำอย่างน่าเวทนา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม