" ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่อยากจะเสียเวลาพูดกับคุณหรอกค่ะ ถ้าคุณไม่ต้องการก็แค่ปฏิเสธหลังจากนั้น เราก็ไม่ต้องเป็นคู่ค้ากันอีกต่อไป" ญาณิศาเอ่ยออกมาอย่างถือไพ่เหนือกว่า คำพูดของเธอเหมือนกับบีบชายหนุ่มไปโดยปริยายซึ่งเขาก็แอบกำหมัดหนึ่งที แต่สุดท้ายเขาก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากตอบตกลงเท่านั้น
“ก็ได้ ผมตกลง” แม้ว่าจะไม่พอใจเท่าใด แต่สุดท้ายเขาก็ต้องตกลง เพื่อรักษาบริษัทที่บิดาของเขารักเอาไว้นั่นเอง เขารู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาทำกับบิดาเขามาก เขาปล่อยปละละเลยท่าน ทั้งที่เขามีโอกาสกลับมาหาท่าน เขาปล่อยให้ทิฐิครอบงำตนเอง ทุกอย่างที่ท่านทำนั่นก็เพราะว่าต้องการให้เขามีเงินทองเหมือนกับคนอื่น แต่ทว่าเขากลับไม่ได้สนใจใยดีในสิ่งที่ท่านสร้างไว้ให้
กว่าที่เขาจะรู้ตัว ท่านก็มีเวลาเหลืออยู่บนโลกใบนี้ไม่มากแต่อย่างใดแล้ว นั่นทำให้เขาเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้ แล้วจึงพยายามรักษาสมบัติที่ท่านรักที่สุด นั่นก็คือบริษัทนี้ เพื
