...ไม่ได้ชอบมันใช่ไหม
"ไม่รบกวนค่า เพราะเมไม่เกรงใจพวกมัน" เธอบอกเขาอย่างขบขัน สนิทจนเล่นหัวกันได้ เรื่องแค่นี้จิ๊บ ๆ ไม่ถึงเป็นการรบกวนหรอก
"แต่เกรงใจพี่?"
"ค่ะ เมเกรงใจพี่รัน"
"พี่ต้องทำยังไงเมถึงจะไม่เกรงใจพี่" เขาถามเธอจริงจัง เขาอยากเป็นคนที่เธอไม่เกรงใจบ้าง
"เอ่อ...เมก็ไม่รู้สิคะ" เธอพูดแล้วหลบสายตาของเขาโดยการยกแก้วเบียร์ขึ้นมาดื่มจนหมด แต่พอรู้สึกว่าเขายังรอคำตอบจากเธออยู่ เธอจึงหันมาตอบเขาอีกครั้ง "ก็พี่รันไม่ใช่เพื่อนเมนี่คะ เมต้องเกรงใจพี่รันน่ะถูกแล้ว"
"ถึงไม่ใช่เพื่อนก็ไม่ต้องเกรงใจทุกเรื่องก็ได้ อย่างเช่นเรื่องนี้" เขาบอกพร้อมเติมเบียร์ให้เธอ
"พอแล้วค่ะ" เธอรีบรั้งมือเขาที่กำลังเติมเบียร์เอาไว้ "เมต้องกลับไปหาเพื่อนแล้ว เมมานานแล้วเดี๋ยวพวกมันโดนด่าเอา" ตอนนี้เธอต้องกลับไปที่โต๊ะของตัวเองแล้ว ขืนนั่งตรงนี้นาน ๆ เธอโดนเพื่อนบ่นยับแน่ ๆ แล้วยิ่งตอนนี้พวกที่ออกไปสูบบุรี่ก
