ไปกับพี่แทนไหมครับ 2
1061 คำ
"กวนตีนไอ้สัส" ทันทีที่เปิดประตูห้องทำงานของคีรินภัทรเข้ามา ศรัณภัทรก็ด่าน้องชายที่ตอนนี้มานั่งหน้าสลอนอยู่โซฟากลางห้องก่อนแล้ว ก่อนที่จะเหวี่ยงสายตาไปมองพี่ชายที่นั่งขำอยู่ข้าง ๆ กันกับภัท**นน
"อย่าด่าน้อง" คีรินภัทรว่าขึ้นอย่างปกป้องน้องชายคนเล็ก ทั้งที่ยังขำกับเรื่องที่ภัท**นนเพิ่งจะเล่าให้ฟัง
"น้องมึงแม่งกวนตีนกู" ว่าจบก็ทิ้งตัวนั่งลงโซฟาตรงข้ามคีรินภัทรกับภัท**นน พร้อมกับมองคู่พี่น้องสองคนนั้นอย่างไม่พอใจ แม่งรุมนี่หว่า
"สม ก่อนหน้านี้มึงก็กวนตีนมันเอาไว้เยอะ โดนเอาคืนซะบ้าง" พี่ชายคนโตว่า รู้สึกสมน้ำหน้าศรัณภัทรจริง ๆ "แล้วเป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าไปเดินทัวร์บริษัทมาเหรอ ไกด์สวยดีนี่"
"สวยจริง ๆ พี่เรน ตอนแรกเห็นแค่ในใบสมัครก็ว่าสวยแล้ว พอเห็นตัวจริงคือโคตรสวย โคตรน่ารัก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่รันถึงอยากกลับมาทำงาน" ภัท**นนเสริมขึ้นอีกคน เพราะเขาก็เพิ่งเคยเห็นหน้าพนักงานคนนี้ครั้งแรกเหมือนกัน พอได้เห็นแล้วก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ชายตัวเองถึงได้อยากกลับมาทำงานอีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมีวี่แววมาก่อนเลย
"พวกมึงอย่ายุ่ง แค่ไอ้ริวคนเดียว เขาก็กลัวจะโดนไล่ออกแล้ว" ศรัณภัทรพูดแล้วตวัดสายตาไปมองน้องชายอย่างดุ ๆ
"ผมทำไมอะพี่" ภัท**นนถามงง ๆ เพราะเขาก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
"ก็กูพูดไม่เพราะกับมึง เขาก็เลยกลัวจะโดนไล่ออก" ศรัณภัทรตอบ ก่อนที่ภัท**นนและคีรินภัทรจะระเบิดหัวเราะออกมาทันที
"จะไปยากอะไรวะ ต่อไปมึงก็แค่พูดกับน้องเพราะ ๆ แค่นี้ก็ไม่เป็นไรแล้วปะวะ" คีรินภัทรว่าทั้งที่ยังขำอยู่ รู้สึกสะใจมากแล้วก็สมน้ำหน้าด้วย
"ไม่เป็นไรก็เหี้ยแล้ว พอเลยต่อไปเจอกูที่ไหนพวกมึงสองคนไม่ต้องเสนอหน้าเข้าไปทัก ทำเป็นไม่รู้จักกูก็พอ"
"มึงจะไม่บอกเขาเหรอว่ามึงเป็นใคร?" คีรินภัทรหยุดหัวเราะแล้วเอ่ยถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"กูไม่ได้บอก"
"แล้วแบบนี้เขาจะไม่โกรธเหรอพี่ ถ้าเขามารู้ทีหลัง" ภัท**นนถาม
"คงไม่หรอกมั้ง ถึงกูจะไม่ได้บอกแต่กูก็ไม่ได้ปิด ถ้าเขาถามกูก็พร้อมที่จะบอก" เขาบอกอีกฝ่ายไป เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังตัวตนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้รู้จักกันแรก ๆ ให้เธอเข้าใจว่าเขาเป็นแค่พนักงานในบริษัทก็ดีเหมือนกัน เพราะถ้าให้เธอรู้ว่าเขาก็เป็นใคร เธอก็คงจะไม่กล้าเข้าใกล้เขาเหมือนที่เธอเกร็งและไม่ค่อยกล้าพูดคุยกับภัท**นนวันนี้
"เออ เรื่องของมึง แต่อย่าลืมที่ตกลงกันไว้" คีรินภัทรย้ำถึงข้อตกลงที่เคยคุยกันเอาไว้ก่อนหน้านี้ เขาให้เวลาศรัณภัทรแค่สามเดือนเท่านั้น อยากทำอะไรก็ทำ ถ้าครบสามเดือนแล้วศรัณภัทรต้องกลับขึ้นมาทำงานข้างบนนี้ทันทีโดยไม่มีข้อแม้อะไรอีก
"เออ กูจำได้น่า"
"วันนี้ยังไงคะคุณหยา" เมื่อถึงเวลาเลิกงาน ตวงรัตน์ก็หันไปถามปั้นหยาทันทีว่าวันนี้จะเอายังไง จะไปหาอะไรกินด้วยกันก่อนหรือว่าจะแยกย้ายกันกลับเลย
"ฮือ...งานยังไม่เสร็จเลยค่ะ วันนี้หยาคงได้กลับค่ำ ๆ นู้นแหละ" ปั้นหยาหันมาโอดครวญกับตวงรัตน์ทันทีเพราะงานเธอยังไม่เสร็จ จริง ๆ เธอได้รับงานนี้มาตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว แต่ด้วยความที่เป็นคนชอบดองไว้ก่อน ถ้าไม่ใกล้กำหนดก็ยังไม่ทำ เลยทำให้ต้องมาเร่งทำหนึ่งวันก่อนส่งแบบนี้
"ให้เมช่วยไหม" ตวงรัตน์รีบขันอาสาทันที เพราะเธอไม่มีงานด่วนอะไรเหลือแล้ว
"ไม่ดีมั้งคะ นี่มันงานของหยา ถ้าให้เมช่วยเดี๋ยวหยาก็โดนดุหรอก"
"คงไม่มีใครดุมั้ง ช่วย ๆ กันไง"
"มี ทำไมจะไม่มี นู้นไง นั่งหน้าดุอยู่ข้างหลังนู่น" ปั้นหยาพูดพร้อมกับบุ้ยหน้าไปหานนทกรที่นั่งอยู่ข้างหลัง เขาเป็นคนมอบงานนี้ให้ปั้นหยา ถ้าเขารู้ว่าเธอให้คนอื่นช่วย เธอโดนดุแน่
"อ้อ งั้นคงช่วยกันไม่ได้เนอะ" ตวงรัตน์พยักหน้าเข้าใจและยอมง่าย ๆ เพราะพอจะรู้ว่านนทกรเป็นคนยังไง ใจดีก็จริงแต่เรื่องงานนี่จริงจังและดุเอาเรื่อง นี่ถ้ารู้ว่าปั้นหยาเอางานตัวเองมาให้คนอื่นช่วย ปั้นหยาอาจจะโดนดุว่าเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบเอาได้
"ค่ะ เดี๋ยวหยารีบทำก่อน" พูดจบปั้นหยาก็หันไปสนใจทำงานต่อเลยทันที
"สู้ ๆ นะคะ งั้นเมกลับก่อนนะ แต่เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน" ปั้นหยาพยักหน้าให้ ตวงรัตน์จึงเก็บของเข้ากระเป๋าแล้ววางไว้บนโต๊ะแล้วเดินออกไปเข้าห้องน้ำก่อนจะกลับ กะว่าจะแวะทักทายน้ำค้างสักหน่อย แต่ลืมไปว่าน้ำค้างว่าวันนี้จะกลับเร็ว เธอจึงเดินตรงไปเข้าห้องน้ำทันที
"อ้าวพี่รัน จะกลับแล้วเหรอคะ" ตวงรัตน์เอ่ยถามเมื่อเห็นศรัณภัทรเดินสวนออกมาจากห้อง หลังจากที่เธอเข้าห้องน้ำเสร็จและกำลังจะเดินเข้าไปเอากระเป๋าที่วางไว้บนโต๊ะ
"ครับ แล้วน้องเมล่ะ กลับเลยหรือว่าจะไปไหนต่อ" เขาพยักหน้าตอบแล้วถามกลับ
"ค่ะ วันนี้คงไม่ได้ไปไหนน่าจะกลับเลย"
"แล้วปกติเลิกงานแล้วไปไหนก่อนเหรอครับ"
"ไปหาอะไรทานกับหยาค่ะ แต่วันนี้หยาทำงานไม่เสร็จก็เลยไม่ได้ไป เมก็เลยว่าจะกลับไปดูซีรีส์" นอกจากกินแล้วอีกหนึ่งกิจกรรมที่เธอชอบทำก็คือดูซีรีส์นี่แหละ เพราะเธออยู่คนเดียว กลับห้องไปก็ไม่รู้จะทำอะไร
ศรัณภัทรมองหน้าหญิงสาวอย่างครุ่นคิดพักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยถามไป "ถ้าไม่รังเกียจ...ไปกับพี่แทนไหมครับ"
- ผู้เขียน
