"ทำได้ค่ะ"
เขากำลังจะพูดว่าถ้าเธอยังไม่พร้อม เขาก็รอได้ แต่คำตอบที่เธอโพล่งขึ้นมาก่อนที่เขาจะได้พูดจบ ทำให้หัวใจของชายหนุ่มเต้นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง เขายื่นมือออกไปจับมือเธอขึ้นมาจูบเบา ๆ ก่อนจะวางลงที่ตักแล้วกุมไว้ และพยายามควบคุมอาการตื่นเต้นของตัวเอง
"แต่ถ้าเมยังไม่พร้อม พี่รอได้นะ คืนนี้พี่ขอแค่ได้นอนกอดเมก็พอ" ถึงแม้เขาจะต้องทรมานกับภาพในหัวที่เขาจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ตาม เขาอยากลึกซึ้งกับเธอก็จริง แต่เขาก็อยากให้เธอพร้อม อยากให้เธอยอมเป็นของเขาด้วยความเต็มใจ
"พี่รันทนได้เหรอคะ" เธอเอียงคอถามพลางแอบอมยิ้ม รู้สึกหัวใจพองโต เขาสร้างความประทับใจให้เธออีกแล้ว เธอไม่ได้หัวโบราณที่จะต้องเก็บความบริสุทธิ์ไว้จนถึงวันแต่งงาน เธอคิดว่าเรื่องอย่างว่ามันเป็นเรื่องปกติของคนเป็นแฟนกัน และเธอก็ได้เตรียมใจมาสักพักแล้ว เธอคิดว่ายังไงมันก็ต้องเกิดขึ้นสักวัน
"ที่ผ่านมาพี่ก็ทนได้มาตลอดนะ" เขาตอบ
