" อื้ออ!! " ร่างบางส่งเสียงครางด้วยความเจ็บปวด ปวดเสียจนตัวงอเข้าหากัน
" เสี่ย!! " หญิงสาวตัดสินใจเรียกคนที่นอนอยู่ข้างๆ "เสี่ย หนูปวดท้อง" น้ำเสียงแห้งที่เอ่ยได้ไม่เต็มเสียงนัก
" ว่าไง " รามสูรลืมตาขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเล็กปลุก เขาถามกลับด้วยอาการของคนง่วงนอน
" หนะ...หนู ฮึก! หนู...ปวดดด " คนตัวเล็กเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้ รามสูรตกใจรีบคว้าร่างบางเข้าไปกอด
" ไม่เอามึงอย่าร้องสิ! มึงเป็นอะไร บอกกุมาเร็วๆ!! "
" ปวดท้อง...อยู่ๆ ก็ปวดท้องมากเลย " หญิงสาวกุมท้องตัวเองไว้เพราะอาการปวดเริ่มจะหนักขึ้น
" งั้นไปโรงบาล " ขณะรามสูรกำลังจะอุ้มหญิงสาวขึ้นเขาก็สังเกตุเห็นว่าบริเวณโคนขาของเธอมีเลือดไหลออกมา ไม่พูดพร่ำทำเพลง รามสูรรีบพาหญิงสาวลงมาข้างล่างด้วยความรีบร้อนเขาแทบจะกระโดดลงจากขั้นบันไดด้วยซ้ำ จังหวะนั้นก็เจอกับวัลภาที่ลงมาหาน้ำกินพอดี
" เกิดอะไรขึ้น ขนมมันเป็นอะไร! "
วัลภาทิ้งแก้วน้ำ
