“เราตัดสินใจแล้วว่าโครงการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมในเหอเป่ยที่เจ้าคิดขึ้นเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านเราลองไปทบทวนดูก็เห็นดีด้วยหลายส่วนแต่ก็ยังติดค้างอยู่อีกหลายส่วน เจ้าต้องบอกวิธีการแก้ปัญหาในเรื่องที่เราสงสัยให้ได้ก่อนหากเจ้ามีวิธีแก้ปัญหาที่เราเห็นแล้วว่าพอจะเป็นไปได้ เราจะให้เจ้ากรมท้องพระคลังไปทำงบประมาณมา เจ้าจะได้มีงบประมาณไปพัฒนาโครงการปลูกหม่อนไหมและผลิตผ้าไหมจีนเพื่อให้ชาวบ้านมีอาชีพ”
การที่ฮ่องเต้เปลี่ยนหัวข้อสนทนาทำให้นางรู้สึกดีขึ้นมาบ้างแม้ยังโมโหไม่หายแต่ก็ดีกว่าต้องทนพูดเรื่องที่ทำให้ตนเองเจ็บปวดตามไปด้วย บางทีการมีงานทำอาจทำให้สมองของนางไม่ต้องคิดเรื่องอื่น ในหัวของนางจะได้มีแต่เรื่องงานมากกว่าเรื่องผู้ชายโรคจิตตรงหน้า อีกอย่างนางต้องแยกแยะแม้จะเกลียดฮ่องเต้แต่อดสงสารชาวบ้านตาดำๆ ที่อดๆ อยากๆ ไม่ได้
“ฝ่าบาทมีข้อสงสัยเรื่องใดในโครงการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมในเหอเป่ยหรือเพคะ”
“ฮองเฮาก็น
