หนิงซูเยว่ยิ้มเจื่อนปล่อยให้เขาว่าเป็นฮองเฮาเลี้ยงแกะก็ยังดีกว่าถูกจับได้ นางจึงปล่อยให้หยางจื่อคิดไปแบบนั้นก็ดีเหมือนกัน
“เพคะ สามีภรรยาหยอกกันวันละนิดสุขภาพของเราทั้งคู่จะดีขึ้น เพราะได้ยิ้ม ได้หัวเราะบ่อย ผิวพรรณจะดีไม่เหี่ยวย่นง่าย”
“ตำราเล่มไหนของเจ้าอีกซูเยว่ แต่ตำราของเราเชื่อถือได้เราเคยอ่านตำราของลัทธิเต๋าเขาแนะนำให้สามี มีเวลาในห้องหับให้ภรรยาไม่ให้ขาดเพราะมีข้อดีสามประการ”
‘หื่นล่ะสิไม่ว่า’ หนิงซูเยว่บ่นในใจ
“ข้อดีอะไรหรือเพคะ” นางกลั้นใจถามออกไป
หยางจื่อยิ้มกรุ้มกริ่ม “ข้อหนึ่งเพื่อการสืบทอดเผ่าพันธุ์ ข้อสองเพื่อความสุขความสนุกข้อนี้เจ้าเห็นด้วยหรือไม่” หยางจื่อเห็นนางแก้มแดงระเรื่อด้วยความเขินอายก็ยิ่งนึกขำ “และข้อสามข้อสุดท้ายเพื่อการรักษาสุขภาพให้แข็งแรง ไม่เช่นนั้นเราคงไม่ชักชวนเจ้าฝึกวรยุทธ์ทุกคืน”
“ทั้งสามข้อดีต่อฝ่าบาท ไม่เห็นดีต่อหม่อมฉันเลยสักข้อ”
หยางจื่อไม่ตอบ
