สายฟ้ามองผมของตัวเองที่เคยโล้นเตียน เมื่อคราวบวชหน้าไฟให้คุณปู่ มาวันนี้ยาวตั้งขึ้นเหมือนนักเรียนมอปลายไม่มีผิดเพี้ยน ความตายที่พรากชีวิตคนที่รักและเทิดทูนที่สุดไป เป็นความเสียใจครั้งยิ่งใหญ่ ที่เกิดขึ้นในวัย20ปี คะแนนสอบออกเรียบร้อยแล้ว ตามคาด แม้จะเสียใจ แม้จะร้องไห้ แต่การอ่านหนังสือสอบและการเรียน เป็นสิ่งที่ไม่เคยละเลยไป
ใบคะแนนที่ปรินท์ออกมาวางหน้ารูปคุณปู่ เป็นของฝากที่หลานชายนำมากราบก่อนไปเรียน รูปที่คุณปู่ยิ้มกว้างในวันเกิดของตัวเอง เป็นภาพที่เค้าเลือกมา ใส่กรอบเอาไว้หัวเตียง
“คุณปู่มีรางวัลให้พี่สายใช่ไหมครับ พี่สายเก่งมาก อย่างที่คุณปู่บอกเลย “ สายฟ้าสวัสดีคุณปู่ ก่อนจะเดินลงมาข้างล่างเพื่อทานอาหารเช้ากับครอบครัว เช่นทุกวัน
”พี่สาย วันหยุดแม่ไปบ้านยาย พี่สายจะไปไหมลูก “ แม่แม่ถามลูกชาย ที่เพิ่งสอบเสร็จ อยากจะให้พักผ่อนบ้าง สายฟ้ามองหน้าแม่ แล้วยิ้มออกมา
“พี่สายกำลังจะบอกแม
