“ไงไม่ได้เจอกันนานเลยนะไอ้พวกสวะ กูกำลังรอพวกมึงอยู่เลย ไหนๆ ก็มาแล้วทักทายเมียคนสวยมึงหน่อยสิวะไอ้ไคริวหึๆ ” เจไดเหยียดยิ้มลำพองอย่างกระหยิ่มใจที่มุมปากออกมาแบบผู้ชนะขณะแขนแกร่งได้ล็อกคอหญิงสาวที่ร้องไห้สะอื้นจนหัวไหลลั่น ร่างกายสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวอย่างหนักจนแทบจะไม่กล้าหายใจแรง
“ฮึก ฮือ…ไคริว” ดวงตาสวยมองชายคนรักตรงหน้าด้วยแววตาเจ็บปวดพร้อมสะอื้นร่ำไห้
หัวใจของชายหนุ่มบีบตัวแน่น ดวงตาคมของเขาเข้มขึ้นอย่างน่ากลัวขณะเลือดที่ไหลเวียนอยู่ในกายกำลังส่งเสียงคำรามเดือดดาล จนมือใหญ่กำหมัดเข้าหาแน่นจนดังกร็อบอย่างจวนเจียนหมดความอดทน เมื่อได้เห็นท่าทีหวาดกลัวและสภาพร่างกายบอบช้ำน่าสงสารของหญิงที่รักกำลังตกอยู่ในน้ำมือของคู่อริคู่แค้นในตอนนี้
“กูมาแล้ว มึงปล่อยเธอซะ!”
“มึงฝันกลางวันอยู่หรือเปล่าว่ะไอ้สวะ นี่มันไม่ใช่ละครน้ำเน่าหลังข่าวนะเว้ยที่จะบอกให้ปล่อยก็ปล่อยไปง่ายๆ ปัญญาอ่อน!”
“มึง
