ตอนที่ 47
ขอเป็นหมาของพี่ตลอดไป
“งือกลับมาแล้วๆๆ คิดถึงโรมที่สุด”
จินตนาล้มกายลงทับร่างที่นอนขดภายใต้ผ้าห่ม และซุกหน้าลงตรงจูบพรมยังเคราเขียวของโรม ที่เหมือนจะปรือตามองเธออย่างงัวเงียและยกแขนขึ้นมาโอบกอดคนบนร่างหลวมๆ
“อะ..โอ้ย!”
หน้าหล่อเหลาเหมือนจะบิดเหยเกด้วยความเจ็บปวด จนหญิงสาวสะดุ้งเลยพลิกกายออกห่างเล็กน้อย ด้วยเกรงว่าเขาอาจจะบาดเจ็บมาแล้วเธอไปโดนบาดแผลเข้า
“เจ็บเหรอ มีแผลใช่มั้ยโทษทีๆ เจ็บตรงไหนบ้าง”
แม่เสือสาวปากสั่นระริก ดึงผ้าห่มออกจากตัวและเห็นว่าเขานอนเปลือยเปล่าท่อนบน มีเพียงบ๊อกเซอร์สีขาวตัวเดียว หญิงตอสาวลูบไล้แผ่นอกแข็งเครียดนั้นไปมาเพื่อดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหน
“เปล่าเจ็บครับ เมื่อกี้พี่ทับโดนเนื้อแรงไปหน่อย”
มือหนาดึงร่างระหงให้ล้มทับมาอีกรอบบนอกกำยำ โดยไม่มีผ้านวมมาขวางกั้น และกกกอดไว้แน่น
“กลับมาตอนไหนเหรอ แล้วเป็นอย่างไงบ้าง คุณจางดีขึ้นหรือเปล่า ที่โกดังจัดการไ
