ตอนที่ 20
ไรอัน จาง
ชายคนหนึ่งที่นั่งรอเขาอยู่ก่อนแล้ว และหน้าตึงเครียดนั้นก็หันมามองเขาทันทีที่ก้าวเท้าเข้าไปถึง
“สวัสดีครับพ่อ”
โรม กล่าวทักทายคนตรงหน้าเป็นภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำ เมื่อเดินมาถึงหน้า คริส จาง ประธานใหญ่เฟงเซิ้น ผู้เป็นบิดาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นวมตัวหนากลางห้อง หน้าในวัยเกือบหกสิบปีนั้นมองมาทางเขาด้วยแววตาเรียบเฉย แต่กระนั้นก็ฉายความปรีดีอยู่ในใจลึกๆ
“ว่าไงเจ้าแสบ”
ถ้วยชาร้อนในมือแข็งแรง ที่รอยบาดแผลลางเลือนถูกวางลงเบาๆ ขาอีกข้างยกไขว่กันเล็กน้อย เมื่อบุตรชาย ย่อกายนั่งลงฝั่งตรงข้าม โดยมีสายตาของประธานWS มองอยู่ห่างๆ
“มาถึงเมื่อไหร่ครับ”
“ฮึ! สนใจด้วยรึ ทำไมแกไม่พักที่เจเมริออท”
ผู้เป็นบิดาถามเสียงเข้ม มองหน้าหล่อเหลาคมคายตรงหน้าที่ก้มรินชาจากถ้วยอย่างบรรจง เหมือนอิ่มเอมใจกับอะไรบางอย่าง
ไรอัน จาง เป็นลูกชายคนเล็กที่เขาหมายมั่นไว้ในการให้สืบทอดธุรกิจของตระกูลจาง ทั้ง
