ยิ่งถ้าเขาเห็นเธอร้องไห้ เขาก็ยิ่งจะสมเพชเธอ เธอไม่ต้องการแบบนั้น เมนิลาจึงเดินเร็วๆ เพื่อออกไปจากห้องเขา ก่อนจะตรงไปที่ลิฟท์ด้วยน้ำตาที่อาบสองแก้ม เธอหมดแล้วจริงๆ หมดสิ้นทุกอย่าง เธอไม่เหลือความหวังเหลืออะไรอีกแล้ว สิ่งเดียวที่ทำให้เธอยังหายใจต่อก็คือลูกเท่านั้น เธอต้องมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อลูกเท่านั้น แม้ว่าใจจะแหลกสลายแค่ไหนก็ตาม แต่กายนี้ยังต้องมีชีวิตอยู่เพื่ออุ้มชูเจ้าทารกน้อยที่อยู่ในครรภ์นั่นเอง
เมื่อมาถึงข้างล่างตึก เมนิลารีบเรียกแทกซี่เพื่อกลับมาที่หอพักของตนเอง เธอไม่สามารถทนเข้มแข็งได้อีกแล้ว เธออยากจะปลดปล่อยตัวเองและร้องไห้ออกมาให้เต็มที่เพื่อระบายความเจ็บปวดที่อยู่ในใจ แต่เมื่อมาถึงที่หน้าห้องพักของเธอ เธอก็ต้องประหลาดใจเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นว่าฟองฟ้ามายืนรอเธอที่หน้าห้องโดยไม่ได้นัดล่วงหน้า
“ทำไมเป็นแบบนี้” สภาพของเพื่อนที่ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา มันทำให้ฟองฟ้าต้องรีบเข้าไปกอดเ
