EP.03 ท้าทาย
1173 คำ
EP.03 ท้าทาย
“จะพาฉันไปไหน” เซเลน่าเอ่ยถามขึ้นขณะที่ไรอัลลากเธอมาที่รถยนต์หรูคันหนึ่ง
“เข้าไปสิ”
“ทำไมฉันต้องเข้าคะ ไม่พอใจที่ฉันพูดตรงๆ งั้นเหรอ” เซเลน่าเอียงคอถามด้วยสายตาท้าทาย
“เพื่อให้ได้ในสิ่งที่คุณต้องการไง”
“ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนใจล่ะคะ ฉันมันไม่ใช่ผู้หญิงในอุดมคติของคุณนี่คะ”
“เพื่อระบายอารมณ์ไง ที่คุณทำให้ผมหงุดหงิด”
“ฉันรึเปล่าคะที่ต้องหงุดหงิด ตอนนี้ฉันไม่สนใจคุณแล้ว คุณจะมาสนใจฉันทำไม” เซเลน่าตอบกลับเพื่อดูเชิงอีกฝ่าย
“เพราะคุณกำลังท้าทายผมอยู่ไง”
“ผู้ชายอย่างคุณชอบอะไรท้าทายกับเขาด้วยเหรอคะ” เซเลน่าแค่นหัวเราะอย่างเย้ยหยัน
“ทีผู้หญิงแบบคุณยังรักสนุกได้เลย จะไปไหม เพราะผมก็คงไม่บังคับคุณอยู่แล้ว” ไรอัลเอ่ยถามด้วยใบหน้าราบเรียบ ทว่าสายตากลับรู้สึกขุ่นเคืองไม่น้อย เพราะคำต่อว่าที่แทงใจดำของเธอ คำที่บอกว่าเขาไม่มีค่า เพราะเพียงแค่โรแซนอดีตคนรักของเขาเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์กับเขาเพียงเพราะรักแรกของเธอก็ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่าพอที่จะทำให้เธอเปลี่ยนใจมารักเขาได้ แล้วพอเธอมาพูดตอกย้ำปมในใจของเขาก็ทำให้เขารู้สึกอยากจะเอาชนะขึ้นมา
“หวังว่าจะไม่น่าเบื่อจนหลับไปนะคะ” เซเลน่าเหยียดยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะเปิดประตูก้าวเข้าไปนั่งภายในรถ
ไรอัลใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มเพื่อดับอารมณ์ขุ่นเคืองในใจไม่ให้ปะทุเดือดไปมากกว่านี้ ก่อนจะก้าวเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับแล้วขับรถออกไปด้วยความรวดเร็ว
“คิดบ้างไหมว่าผมจะพาคุณไปฆ่า” ไรอัลเอ่ยถามขณะที่ขับรถออกมาได้ครู่หนึ่ง
“ไม่รู้สิคะ แต่ของแบบนี้มันก็ต้องเสี่ยง เลือกที่จะใช้ชีวิตแบบนี้ ก็หมายถึงต้องยอมรับความเสี่ยง และความผิดพลาดที่จะตามมา ทั้งเรื่องท้อง เรื่องโรค หรือแม้กระทั่งถูกหลอก แต่ก็ทำได้แค่ระวัง และป้องกันตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่ฉันจะสามารถทำได้”
“หวังว่าคุณจะไม่เป็นโรคติดต่อนะ”
“รู้จักถุงยางอนามัยไหมคะ” เซเลน่ากลอกตาขึ้นลงด้วยความเหนื่อยหน่ายใจ ทั้งๆ ที่เขาเป็นคนชวนเธอขึ้นรถมาแท้ๆ ยังจะมากังวลเรื่องโรคเอาตอนนี้
“ก็ดีครับ” ไรอัลตอบกลับแบบขอไปที เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รถเลี้ยวเข้ามาภายในโรงแรมหรูใกล้ๆ พอดี
“นี้คุณรู้จักที่พักของฉันด้วยเหรอคะ” เซเลน่าเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะเขาเลี้ยวเข้ามาในโรงแรมที่เธอพักอยู่พอดี
“บังเอิญดีนะครับ” ไรอัลยกยิ้มมุมปาก พร้อมกับส่ายหน้าให้กับความโลกแคบนี้ที่เธอดันมาเป็นแขกเข้าพักในโรงแรมของเขา
“คุณพักอยู่ที่นี่เหรอคะ”
“เปล่า แค่ทำงานที่นี่”
“ทำตำแหน่งอะไรเหรอ แต่งตัวดูดีเชียว” เซเลน่าถามแบบที่ไม่ได้สนใจในคำตอบเท่าไหร่นัก เพราะสำหรับเธอเรื่องรวยจนไม่สำคัญต่อให้เขาเป็นพนักงานทำความสะอาด แต่เธอถูกใจเธอก็พร้อมที่จะแลกเปลี่ยนความสุขด้วยอยู่แล้ว และที่สำคัญกับผู้ชายคนนี้เธอเดินทางมาไกลเกินกว่าจะถอยกลับแล้ว
“ตำแหน่งทั่วไป เปลี่ยนใจไหมผมไม่ใช่คนรวยอะไร”
“ของแบบนี้วัดกันที่เงินเหรอคะ เขาวัดกันที่ลีลาบนเตียงต่างหาก ถ้าถูกใจฉันอาจจะให้ทิปคุณด้วยก็ได้นะ ฉันเป็นคนใจกว้างพอสมควรเลยละ” เซเลน่าหันไปมองไรอัลที่กำลังจอดรถภายในโรงจอดรถของโรงแรมด้วยแววตาคาดหวังว่าเขาจะไม่ทำให้เธอรู้สึกเสียเวลาที่ยอมมากับเขาแทนที่จะไปเที่ยวตามแพลนที่วางเอาไว้
ไรอัลไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่เดินนำเธอไปที่ห้องพักห้องหนึ่ง ด้วยความชำนาญทาง เพราะมันเป็นห้องพักผู้บริหารที่เขาเตรียมเอาไว้พักเวลาที่มีประชุมดึกๆ และไม่อยากกลับไปนอนที่คอนโดตัวเอง
“พนักงานทั่วไปมีห้องพักชั้นบนสุดแบบนี้เลยเหรอ”
“สวัสดิการพนักงานน่ะ”
“โรงแรมที่นี่ดูแลพนักงานดีจังเลยนะ ให้พนักงานทั่วไปใช้ลิฟต์ผู้บริหารไม่พอ แถมยังให้พักห้องพักชั้นผู้บริหารอีกต่างหาก ขนาดฉันมีเงินยังเข้าพักชั้นนี้ไม่ได้เลย” เซเลน่าเอ่ยขึ้นตามความเข้าใจของเธอที่ปะติดปะต่อกันระหว่างทางที่เดินมาถึงห้อง ว่าพนักงานธรรมดาคงไม่ได้พักห้องพักชั้นนี้ “คุณเป็นใครกันแน่”
“สำคัญด้วยเหรอว่าผมเป็นใคร เพราะนอนเสร็จพวกเราก็แยกกันแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่ค่ะ แต่อย่างน้อยก็ควรทำความรู้จักกันหน่อยไหมคะ” เซเลน่าเดินเข้าไปจับมือหนาที่กำลังจะถอดเนกไทออกด้วยสายตายั่วยวน “ดื่มไวน์กันสักแก้วก่อนไหมคะ” เซเลน่าเอียงคอถาม
“ผมไม่มีเวลามารอคุณทั้งวันหรอกนะ”
“อย่าใจร้ายสิคะ ทีฉันยังรอคุณมาทั้งคืนได้เลย...ไรอัล” เซเลน่าทวนชื่อชายหนุ่มตรงหน้าให้ขึ้นใจอีกครั้ง ก่อนจะเดินแยกไปนั่งลงบนโซฟากลางห้อง ทำให้ไรอัลต้องโทรศัพท์ไปสั่งไวน์ขึ้นมาอย่างไม่มีทางเลือก
“ต้องการอะไรอีก” ไรอัลเอ่ยถามอย่างไม่สบอารมณ์
“ข้อตกลงค่ะ ฉันไม่อนุญาตให้คุณสอดใส่โดยไม่ใส่ถุงยาง”
“เรื่องนั้นผมไม่พลาดอยู่แล้ว”
“ดีค่ะ ฉันชอบคนที่คุยง่ายๆ จะได้ไม่ต้องหยุดกลางคันให้เสียอารมณ์”
“แค่นี้เหรอที่อยากพูด”
“แล้วก็ขอแนะนำตัวใหม่แล้วกันนะคะ เพราะคุณคงไม่ได้จำชื่อฉันเอาไว้ ฉันเซเลน่า และฉันก็คือเซเลน่าไม่ใช่ตัวแทนของใคร ไม่ใช่แฟนเก่าคุณ ห้ามคิดถึงคนอื่นเวลาที่อยู่กับฉัน ทำได้ไหมคะ”
ไรอัลนิ่งเงียบไปอย่างใช้ความคิด เพราะปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแววตาของเธอเวลามองมาคล้ายคลึงกับแววตาของโรแซนมากแค่ไหน ต่างกันแค่สีเท่านั้น แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ตอบตกลง เพราะเขาไม่คิดจะหาใครมาแทนที่รักแรกของเขาอยู่แล้ว
“ตกลงเรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก เพราะคุณแทนที่เธอไม่ได้อยู่แล้ว”
“แรงเหมือนกันนะคะ แต่ฉันไม่สนหรอก ฉันสนแค่เรื่องบนเตียงก็เท่านั้น” เซเลน่าจ้องมองลึกไปในดวงตาคมผ่านกรอบแว่นด้วยสายตาเด็ดเดี่ยวเวลาออกล่าเหยื่อ สายตาที่บ่งบอกว่าเธอคือคนที่เหนือกว่า ไม่ใช่เขา...
- ผู้เขียน
