2. ทางออกมันมีเสมอ 18+

3180 คำ

“หยุดนะมะลิ...พี่ไม่ยอมเลิกกับมะลินะ ให้โอกาสพี่แกตัวได้ไหม พี่จะปรับปรุงตัวเองให้เป็นแบบที่มะลิต้องการเลย พี่สัญญา อย่าเลิกกับพี่เลยนะ” อินทัชขอร้องคนรักไป “อย่าพยายามเป็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวพี่เลยค่ะ เพราะถ้าวันหนึ่งพี่เอ็มเหนื่อยขึ้นมาพี่ก็คงกลับไปทำอะไรตามใจตัวเองแล้ว และเราก็ไปกันไม่ได้อยู่ดี พี่ไม่ต้องมาปรับปรุงอะไรเพื่อมะลิหรอกค่ะ มะลิไม่ต้องการ จบกันแค่นี้เถอะค่ะ” มารีลินบอกไปแล้วดึงมือของเธอออกจากมือของเขา “มะลิ..พี่ขอร้อง อย่าทำแบบนี้ได้ไหม พี่รักมะลิจริงๆนะ” อินทัชขอร้องเธอด้วยน้ำตาคลอเบ้าเลย “มะลิก็รักก็พี่เอ็มนะคะ แต่มะลิไม่อยากจะเสียเวลาแล้วค่ะ ขอโทษนะคะพี่เอ็ม...” มารีลินบอกไปก็ดันมือของเขาออกอีกครั้งแล้วครั้งนี้เธอก็เดินกลับไปขึ้นรถยนต์ของป้าที่เธอยืมมาแล้วขับออกไปทันที “มะลิ....โธ่โว้ย....” อินทัชมองตามแล้วเขาก็ร้องออกมาอย่างเสียใจเลย ที่ถูกมารีลินบอกเลิกแบบนี้ “ทำไมทะเลาะกันล่ะคะคุณเอ็ม เมื่อก่อนเข้าไปก็ยังดีๆกันอยู่นิคะ” ฝนรีบเข้ามาถามทันที “มันไม่ใช่เรื่องของเธอ อย่ามายุ่งได้ไหม” อินทัชตอบไปแบบโมโหแล้วเขาก็เดินกลับเข้าห้องทำงานของเขาไป เพราะตอนนี้มารีลินกำลังน้อยใจเขา เขาควรจะให้เธอใจเย็นลงก่อนแล้วค่อยคุยกับเธออีกรอบ “อะไรเนี่ย นี่น้องมะลิตั้งใจมาบอกเลิกคุณเอ็มเหรอเนี่ย...บ้าหรือเปล่า...รวยขนาดนี้แล้วขอเลิกเนี่ยนะ” ฝนพูดออกไปแบบงงๆ แล้วก็เดินกลับเข้าไปทำงานต่อ แต่พวกพนักงานก็เม้าท์มอยกันจนเธอต้องดุเลย เวลาต่อมา บ้านของแดง มารีลินก็ขับรถเก๋งของป้ามาคืนหลังจากที่เธอยืมไปหาอินทัชมา เธอก็ลงจากรถด้วยสีหน้าเศร้าเลยเพราะเธอตั้งใจจะไปขอยืมเงินแฟนหนุ่ม แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นบอกเลิกกันเพราะเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ยังไม่พอ เขายังมาพูดจาเห็นแก่ตัวใส่เธออีก “กลับมาแล้วเหรอมะลิ เป็นยังไงบ้าง แฟนเราเขาให้ยืมเงินหรือเปล่า..” แดงเดินออกมาแล้วเอ่ยถามหลานสาวไปอย่างอยากรู้ “พี่เอ็มเขาไม่ให้ยืมค่ะป้า มะลิไม่อยากจะรบกวนเขาก็เลยขายรถของพ่อให้พี่เอ็มเขาไปแล้ว ได้เพิ่มมาสามหมื่นค่ะป้า ก็คงจะพอสำหรับเดินทางพาไปหาหมอแล้วก็ตรวจนั่นตรวจนี่ได้ช่วงหนึ่งค่ะ” มารีลินพูดบอกไปก็เดินเข้าไปนั่งอย่างอ่อนแรงเลย “นั่นป้าว่าแล้วเชียว ว่าแฟนเราต้องไม่ช่วยแน่ เพราะคราวก่อนยังไม่ยอมช่วยเลยแถมยังให้เราเอาเอารถไปจำนำกับตัวเองอีก แล้วคราวนี้เขาจะยอมช่วยเหรอ รวยออกขนาดนั้นแต่ไม่ยอมช่วย...ป้าว่าหนูเลิกกับแฟนคนนี้แล้วไปหาผู้ชายที่ดีกว่านี้เถอะ คบไปก็ไม่ทำให้ชีวิตของหนูดีขึ้นมาหรอก เชื่อป้าเถอะ” แดงพูดออกไปแบบอดไม่ได้ “แม่ว่าก็จริงอย่างที่ป้าแดงพูดนะลูก ถ้ามีแฟนแล้วเขาดูแลหรือช่วยลูกตอนที่ลำบากไม่ได้ ก็เลิกไปเถอะไม่ต้องมาเสียดายหรอก แม่เองก็ไม่อยากจะได้หรอกลูกเขยรวยแต่ไร้น้ำใจกับเราแบบนี้น่ะ สู้เอาคนที่หาเช้ากินค่ำแต่มีน้ำใจยังจะดีซะกว่า” ละไมเดินออกมาจากบ้านแล้วได้ยินพอดีก็พูดเสริมไปอีกคน “แม่กับป้าไม่ต้องแท็กทีมกันเชียร์ให้หนูเลิกกับพี่เอ็มเขาหรอกค่ะ เพราะตอนนี้หนูบอกเลิกเขาไปแล้ว..หนูคบกับเขาหนูไม่เคยหวังเงินทองอะไรของเขาเลยนะคะ แต่พอหนูเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ เขากลับไม่ยื่นมือเข้ามาช่วย มันก็ชัดเจนแล้วล่ะค่ะว่าเขาไม่เหมาะที่มะลิจะใช้ชีวิตด้วย” มารีลินบอกไปด้วยสีหน้าเศร้าๆ “ไม่เป็นไรนะลูก คนรักมีรักก็ย่อมมีจาก คนมันไม่ใช่ก็ไม่ต้องไปฝืนหรอก...เราก็ค่อยหาทางออกของเราเองก็ได้...” ละไมบอกไป “แต่เราต้องหาเงินมารักษาพ่อนะคะแม่ แล้วไหนจะหนี้ที่พ่อกับแม่ไปกู้เขามาอีกล่ะคะ เราจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้เขาคะ แค่นี้เราก็อยู่บ้านกันแทบจะไม่ได้แล้วนะคะแม่..” มารีลินถามแม่ของเธอไป เพราะตอนนี้ครอบครัวเธอยังต้องมาอาศัยบ้านป้าอยู่เลย แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนไปใช้หนี้เขาล่ะ “เรื่องหนี้สินของพวกเจ้าหนี้ป้าคุยกับจินมันแล้ว จินมันจะช่วยจ่ายให้ก่อน ไว้เราค่อยมาคืนจินมันทีหลังก็ได้..” แดงพูดไปเพราะเธอก็สงสารหลานสาวที่ต้องมารับภาระทั้งที่ยังอายุแค่นี้ เลยคุยกับลูกสาวที่อยู่กรุงเทพให้ช่วยเหลือ “แต่มันเยอะนะคะป้า มะลิไม่อยากจะรบกวนป้ากับพี่จินแล้วค่ะ แค่นี้ป้ากับพี่จินก็ช่วยพวกเรามาเยอะจนมะลิไม่รู้จะตอบแทนยังไงแล้วนะคะ” มารีลินพูดไปแบบเกรงใจ เพราะสองแม่ลูกช่วยมาเยอะแล้ว ตั้งแต่เธอเรียนมหาลัยเลยด้วยซ้ำ “เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ จะไม่ช่วยไม่ได้ยังไงล่ะ ดูสิเราคิดไปพึ่งพาคนอื่นแล้วมันมีใครช่วยไหม ขนาดแฟนเรายังไม่ช่วยเลย เพราะฉะนั้นไม่ต้องเกรงใจ ป้ากับจินเต็มใจช่วย อีกอย่างไอ้ดำมันก็เป็นน้องของป้า ป้าก็รักและห่วงมันไม่แพ้เราหรอก” แดงพูดออกไปแบบจริงจัง “ก็ได้ค่ะ งั้นมะลิจะหาเงินมาคืนป้าแดงกับพี่จินทีหลังนะคะ ขอบคุณป้ากับพี่จินมากเลยนะคะ” มารีลินบอกไปก็โอบกอดผู้เป็นป้าอย่างขอบคุณ เพราะมันเหมือนกับเรื่องราวทุกอย่างของเธอมันถูกปลดล็อคและรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที “ขอบคุณนะพี่แดง...พี่ดำโชคดีจริงๆที่มีพี่สาวแบบพี่...” ละไมยกมือไหว้พี่สามีอย่างซาบซึ้งใจเลย “ไม่ต้องมาขอบคุณหรอก บอกแล้วไงถ้าเดือดร้อนก็บอก พี่ก็ยินดีช่วยเหลือนั่นแหละ นี่อะไรดันไปให้คนอื่นช่วย แต่ก็ดีแล้วล่ะ อย่างน้อยมะลิก็ได้เห็นนิสัยของไอ้หมอนี่ ป้าน่ะไม่ชอบขี้หน้ามันเลย อวดรวย แต่ขี้งกซะไม่มี” แดงพูดไปแบบอดไม่ได้ “มะลิขอโทษค่ะ มะลิแค่ไม่อยากจะรบกวนป้าบ่อยๆน่ะค่ะ...มะลิจะรีบหาเงินมาคืนป้านะคะ ” มะลิบอกไปแล้วโอบกอดผู้เป็นป้าอย่างรักใคร่ “ไม่ต้องรีบหรอก...ค่อยๆหามาคืนป้าก็ได้...ป้าไม่อยากให้เราเหนื่อย” แดงบอกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอก็ยังไม่ได้ใช้เงินพวกนั้น อีกอย่างมันก็เป็นเงินของลูกสาวที่เอามาช่วยน้องด้วย ลอสแอนเจอลิส...รัฐแคลิฟอร์เนียร์ ประเทศสหรัฐอเมริกา คาร์เตอร์หนุ่มนักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์และค้าปลีกรายใหญ่ที่สุดในลอสแอนเจอลิสกำลังนั่งจิบไวน์ริมสระว่ายน้ำในวิลล่าส่วนตัวของเขา “คาร์เตอร์...ได้ข่าวว่าคุณจะไปทำงานที่โซนเอเชียเหรอคะ...คุณจะไปประเทศไหนเหรอคะ” ทารีน่านางแบบสาวเอ่ยถามคู่ขาของเธออย่างอยากรู้ “จีน...สิงคโปร์...ไทย...ฟิลิปินส์...เวียดนาม” คาร์เตอร์บอกไปตามแพลนที่เขาวางไว้ เพราะจะต้องไล่ดิลงานกับนักธุรกิจแต่ล่ะประเทศเพื่อนำสินค้าเข้ามาในอเมริกา “ไปหลายประเทศแบบนี้ คุณคงจะไปนานเลยนะคะแบบนี้ฉันต้องคิดถึงคุณแน่ๆเลยค่ะ...” ทารีน่าเข้าไปนั่งข้างๆเขาแล้วก็เอนหัวซบไหล่ของเขา ก่อนจะเอามือโอบกอดเข้าอย่างอ้อนๆ “ผมไปแค่ไม่กี่เดือน ผมก็กลับมาแล้วล่ะ” คาร์เตอร์เอามือโอบไหล่เธอแล้วพูดไปแบบอ่อนโยน “คุณไปแต่ล่ะประเทศที่คุณไปน่ะสาวๆสวยๆทั้งนั้น...ฉันกลัวคุณจะไปติดใจสาวๆพวกนั้นจังเลยค่ะ คุณยิ่งเซ็กส์จัดอยู่ด้วย...แค่ที่นี่คุณก็มีตั้งไม่รู้เท่าไหร่แล้วนะคะ...” ทารีน่าถามไป เพราะเขาไปแต่ล่ะที่เขาก็ต้องมีผู้หญิงคอยเอาอกเอาใจอยู่แล้ว เธอล่ะกลัวใจจริงๆว่าเขาจะไปติดใจสาวเอเชียพวกนั้นแล้วหิ้วกลับมาน่ะ “หึๆ...ผมก็วนเวียนไปตามที่ผมชอบนั่นแหละ...แต่คุณควรจะดีใจนะเพราะในบรรดาสาวๆของผมน่ะ ผมให้คุณมาที่หนึ่งเลย...เพราะคุณอมเก่งกว่าทุกคนเลย...” คาร์เตอร์ตอบไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาหื่นแล้วก็เซ็กส์จัดมาก เรียกได้ว่าต้องปลดปล่อยทุกวันเลยก็ว่าได้ ดังนั้นเขาจึงสลับสับเปลี่ยนผู้หญิงคอยมาบำเรอให้เขาตลอด แต่ทารีน่าจะบ่อยกว่าเพื่อนเท่านั้นเอง “ได้ยินแบบนี้แล้วดีใจจังเลยค่ะ งั้นฉันต้องอมส่งคุณก่อนไปหน่อยแล้วล่ะค่ะ เวลาที่มีสาวๆคนอื่นมาอมให้คุณ คุณจะได้ไม่ลืมลีลาของฉัน...” ทารีน่าพูดแล้วก็เอามือวางลงที่เป้ากางเกงของเขาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลูบคลำท่อนเอ็นใหญ่ที่อยู่ใต้กางเกง “อ่า...ทารีน่า....คุณนี่เอาอกเอาใจเก่งจริงๆเลยนะ...เอาสิ...ผมก็อยากดูตอนที่คุณอมเจ้านี่เหมือนกัน” คาร์เตอร์มองมือของเธอที่ซุกซนแล้วเขาก็หันไปพูดกับเธอด้วยสีหน้าหื่นๆ เมื่อถูกยั่วยวนแบบนี้ “ทารีน่าจะไม่ทำให้คุณคาร์เตอร์ผิดหวังเลยค่ะ....” ทารีน่าพูดจบก็เลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่าตรงหน้าเขา แล้วเธอก็ดันขาเขาอ้าออกแล้วเธอก็แทรกตัวเข้าไป แล้วเอามือลูบคลำเบาๆ ก่อนจะปลดกางเกงแล้วรูดซิบออก คาร์เตอร์ก็มองเธอรูดซิบกางเกงของเขาด้วยรอยยิ้มหื่นกระหาย แล้วเขาก็ลุกขึ้นถอดกางเกงออกไปแล้วกลับลงมานั่งที่โซฟาแล้วพิงตัวไปแบบสบายๆ ส่วนทารีนาก็เอามือทั้งสองข้างวางที่หัวเข่าของเขาแล้วค่อยๆเลื่อนมือเข้าไปที่หน้าขาแล้วก็เอื้อมไปจับท่อนเอ็นของเขา แล้วเธอก็เลื่อนตัวไปด้านหน้าแล้วเอาหน้าถูกับท่อนเอ็นของเขาแล้วก็มองสบตายั่วยวนเขาไป “อืม....จุ๊บ.....กลิ่นหอมจังเลยค่ะ....ชวนให้อยากจะดูด..อยากจะเลียจริงๆ....แผล็บ...อ่า..” ทารีน่าเอาหน้าถูกแล้วเธอก็จุ๊บที่ท่อนเอ็นใหญ่ แล้วก็เลียตั้งแต่โคนยันปลายอย่างช่ำชองเลย “อ่าส์....ยั่วอารมณ์ดีมากเลยทารีน่า....” คาร์เตอร์พูดชมเธอไปแบบชอบใจ “เดี๋ยวจะยั่วกว่านี้อีกค่ะ....อ่า....จ๊วบ....จ๊วบ....อื้ม....” ทารีน่าบอกเขาแล้วเธอก็ดูดไข่ของเขาเข้าไปในปากเต็มปากเลยแล้วดูดเล่นอย่างหยอกเย้า ส่วนมือของเธอก็ชัดรูดท่อนเอ็นไปด้วยเพื่อเพิ่มความเสียวให้กับเขาไปอีก “โอว์...เยส....โอว์.....ซี๊ด....ทารีน่า....คุณทำให้ผมแข็งไปทั้งดุ้นแล้ว....” คาร์เตอร์ร้องครางอย่างชอบใจเลย เขาก็มองทารีน่าเล่นกับท่อนเอ็นของเขาไป “อื้อ....จ๊วบ....จ๊วบ....อ่า....จ๊วบ....อึก อึก อึก อึก อึก อึก....”ทารีน่ายิ้มมมุมปากแล้วเธอก็อมท่อนเอ็นเข้าไปแล้วกดลงไปแบบลึกสุดคอ แล้วก็โยกหัวขึ้นลงตามจังหวะเพื่อสร้างความเสียวให้เขากับ “โอว์...เยส เยส เยส....” คาร์เตอร์มองเธออมท่อนเอ็นเต็มปากแบบนั้นก็เด้งเอวส่งท่อนเอ็นเข้าไปในปากของเธอรัวๆเลย จนเขารู้สึกถึงความคับแน่นแล้วความลึกสุดคอของเธอเลย ซึ่งมันได้อารมณ์แบบสุดๆ “อื้อ....อึก อึก อึก อึก...อ่า....แผล็บ....อืม.....จ๊วบ.....อึก อึก อึก อึก....” ทารีน่าก็อมท่อนเอ็นแล้วถอนปากออกมาเพื่อนหายใจ เมื่อเขาเล่นกระแทกท่อนเอ็นใส่ปากเธอรัวจนทนไม่ไหว เธอก็ดูดเลียท่อนเอ็นใหญ่อของเขาแบบเอาใจ แล้วก็เริ่มกลับไปอมให้เขาอีกครั้ง “โอว์....ฟัก...” คาร์เตอร์ได้แต่ครางออกไป แล้วเขาก็มองเธอดูดเลียท่อนเอ็นของเขาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นทารีน่าก็ถอนปากออกแล้วเอามือดึงชุดเกาะอกของเธอลงแล้วเธอก็จับท่อนเอ็นมาถูที่ร่องอกของเธอ แล้วเธอก็เอามือบีบนมทั้งสองข้างรัดท่อนเอ็นของเขา แล้วเธอก็โยกขึ้นลงพร้อมกับก้มหน้าลงไปอ้าปากดูดท่อนเอ็นของเขาไปด้วย คาร์เตอร์ก็รู้สึกสนุกและสะใจมากกับการที่เธอเอาใจเขาแบบนี้ เขาก็ปล่อยให้ทารีน่าทำแบบนั้นต่อไปจนเขานั้นน้ำแตกออกมา แล้วเขาก็อุ้มเธอไปที่เตียงแล้วก็จัดการสวมถุงยางอนามัยแล้วสอดใส่ท่อนเอ็นไปในร่องสาวของเธอ จากนั้นก็รัวกระหน่ำกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องสาวที่อวบอิ่มของเธอไป จนเขาเสร็จสมอีกครั้ง จากนั้นคาร์เตอร์ก็ให้ลูกน้องส่งทารีน่ากลับไปเพราะเขาจะไม่นอนค้างคืนกับผู้หญิงคนไหน เพราะเขาชอบความเป็นส่วนตัว ดังนั้นเอาเสร็จแล้วผู้หญิงทุกคนต้องกลับเท่านั้น “ผมส่งคุณทารีน่าขึ้นรถเรียบร้อยแล้วครับ...เมื่อกี้คุณคาร่าโทรมาบอกให้นายไปหาที่บ้านครับ” เจซีลูกน้องคนสนิทของคาร์เตอร์บอกไป แต่เมื่อกี้เจ้านายของเขากำลังอยู่กับสาวเขาเลยไม่กล้าไปขัดจังหวะ “อืม...งั้นก็ไปกันเลย เดี๋ยวฉันไปช้าก็โดนงอนอีก...ป่ะ...”คาร์เตอร์ได้ยินแบบนั้นก็เดินไปหยิบโทรศัพท์แล้วออกไปทันที เจซีก็ยิ้มออกมาแล้วเดินตามไปทันที ณ คฤหาสน์คัลแลน ย่านเบเวอรี่ฮิลล์ รถหรูของคาร์เตอร์เข้ามาจอดพ่อบ้านก็รีบไปเปิดประตูรถให้ทันที คาร์เตอร์ก็ลงจากรถด้วยท่าทางสุขุม แล้วเขาก็มองบ้านของเขาที่ไม่ได้กลับมาเกือบเดือน “เจซี นายกลับไปก่อน คืนนี้ฉันนอนค้างที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยมารับฉันไปสนามบิน” คาร์เตอร์บอกลูกน้องของเขา “ได้ครับนาย” เจซีได้ยินแบบนั้นก็ตอบรับทันที แล้วเขาก็รอให้เจ้านายเข้าไปในบ้านก่อนถึงจะไปได้ “สวัสดีค่ะคุณคาร์เตอร์...คุณย่ารอเจอคุณอยู่ด้านในค่ะ เชิญค่ะ” ฟีโอน่าเห็นรถของคาร์เตอร์มาก็ออกมารับเขาด้วยรอยยิ้มสดใสเลย “อืม...” คาร์เตอร์มองเด็กสาวที่ย่าของเขาเลี้ยงดูมาด้วยสีหน้านิ่งๆ แล้วเขาก็เดินผ่านเธอเข้าไปด้านใน ฟีโอน่าก็ยิ้มแล้วเดินตามเข้าไปด้านในทันที ด้านคาร่าที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นดูทีวีอยู่นั้น พอเห็นหลานชายมาเธอก็ยิ้มออกมาทันที เพราะไม่ได้เจอหลานชายมานานแล้ว “มาได้สักทีนะเรา ถ้าย่าไม่โทรตามเราก็ไม่คิดจะมาหากันเลยใช่ไหมหึ...ย่าจะงอนแล้วนะรู้ไหม...” คาร่าบ่นใส่หลานชายไป “พอดีผมยุ่งๆน่ะครับคุณย่า...อย่างอนเลยนะครับ ผมก็มาหาคุณย่าแล้วนี่ไงครับ พรึบ..คิดถึงคุณย่าที่สุดเลยครับ....” คาร์เตอร์ตอบย่าของเขาแล้วเดินเข้าไปหาแล้วสวมกอดย่าของเขาอย่างรักใคร่ “ย่าก็คิดถึงเราเหมือนกัน มาๆ มานั่งคุยกันก่อน...” คาร่าบอกคาร์เตอร์แล้วยิ้มอย่างดีใจเลยที่เห็นหน้าหลานชายคนโตของเธอน่ะ “ครับคุณย่า...” คาร์เตอร์ก็นั่งลงข้างๆย่าของเขาด้วยรอยยิ้ม “ฟีโอน่าไปเอาน้ำกับของว่างมาให้พี่เขาหน่อยสิไป แล้วก็ให้คนโทรตามคอลลินด่วนเลย บอกว่าคาร์เตอร์มาแล้ว เย็นนี้จะได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน” คาร่าบอกไป เพราะเธอโทรตามหลานชายคนเล็กมาอีกคนแล้ว ไม่รู้จะมาเมื่อไหร่ “ค่ะคุณย่า...” ฟีโอน่าตอบไปก็ยิ้มให้ แล้วเธอก็เดินออกไปแบบมีมารยาท เพื่อให้สองย่าหลานได้คุยกัน พอฟีโอน่าออกไปแล้วคาร์เตอร์ก็หันมาหาย่าของเขาแล้วก็ชวนท่านพูดคุยทันที “คอลลินบอกผมว่าคุณย่าไปเที่ยวนิวยอร์กมานิครับ สนุกไหมครับ” คาร์เตอร์ถามไป เพราะย่าของเขาพึ่งกลับจากนิวยอร์ก “ไปพบปะเพื่อนๆมันก็ต้องสนุกอยู่แล้วล่ะ แต่ก็หงุดหงิดนิดหน่อยเพราะพวกเพื่อนๆย่าน่ะเขาเอาหลานไปด้วย แต่ล่ะคนน่ารักน่าชังกันมากเลย ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ย่าจะมีโอกาสเอาเหลนของย่าไปอวดกับเขาบ้างก็ไม่รู้” คาร่าพูดไปก็มองหลานชายแบบให้รู้ว่าเธอต้องการเหลนน่ะ “เอาอีกแล้วนะครับคุณย่า...ผมบอกแล้วไงครับว่าผมยังไม่อยากจะมีครอบครัว...ถ้าย่าอยากจะได้หลานต้องพึ่งคอลลินแล้วล่ะครับ มันน่าจะเอาเหลนให้ย่าได้มากกว่าผมอีกครับ” คาร์เตอร์บอกไป เพราะเขาบอกไปไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่าเขาไม่ได้อยากจะมีครอบครัวหรือมีลูก “แต่หลานก็สามสิบสี่แล้วนะคาร์เตอร์..ยังไม่คิดจะมีเมียมีลูกเลยเหรอ..” คาร่าถามไปด้วยสีหน้าผิดหวัง “ยังครับคุณย่า...ผมไม่อยากจะห่วงและผมก็ยังไม่เจอผู้หญิงที่ถูกใจเลยสักคน” คาร์เตอร์บอกไปตามตรง “อะไรกัน ย่าเห็นเราควงกับผู้หญิงตั้งเยอะแยะไม่มีถูกใจเลยสักคนเหรอ” คาร่าได้ยินแบบนั้นก็ถามไป “ถูกใจเรื่องอย่างอื่นน่ะสิครับ แต่จะให้ถูกใจเอามาเป็นเมียเป็นแม่ของลูกน่ะผมยังไม่เจอครับ ไว้ผมหาเจอแล้วผมจะบอกคุณย่านะครับ” คาร์เตอร์ตอบไปแบบกวนๆ เพราะที่ถูกใจก็แค่เซ็กส์เท่านั้นน่ะสิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more