มารีลินคิดแบบนี้ก็มองหากระเป๋าของเธอทันที พอเห็นว่ามันอยู่ที่พื้นพร้อมกับกองเสื้อผ้าของเธอและเขาเมื่อคืน เธอก็ค่อยๆขยับตัวลงจาอเตียงแล้วเธอก็รู้สึกเจ็บแปล็บๆที่ร่องสาวของเธอ เธอก็พยายามลุกไปหยิบมา แล้วก็มานั่งพิงหัวเตียง ก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะโทรหาพี่สาวของเธอ เพราะนี่สิบโมงกว่าแล้วเธอยังไม่กลับเลย พี่สาวของเธอต้องเป็นห่วงเธอแน่
“ว่าแล้วเชียวว่าพี่จินต้องเป็นห่วงแน่ๆ โทรมาตั้งหลายสาย แถมยังส่งข้อความทิ้งไว้อีก...มะลิเป็นยังไงบ้าง ทำไมยังไม่กลับมาอีก มีปัญหาอะไรไหม ให้พี่ไปรอรับไหม...ตอบพี่หน่อยนะมะลิ...” มารีลินพูดไปก็อ่นข้อความในไลน์ที่พี่สาวส่งมา เธอก็ยิ้มออกมาทันทีกับความห่วงใยที่พี่สาวมีให้ ก่อนจะกดโทรหาพี่สาวของเธอ
“ฮัลโหลมะลิ...เราโทรมาสักทีนะ รู้ไหมพี่เป็นห่วงเรามากเลย...” จินรับสายแล้วรีบพูดไป
“มะลิปลอดภัยดีค่ะ พี่จินไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ...พอดีตอนพี่จินโทรมามะลินอนหลับอยู่
