สามโมงเย็น...
หลังจากที่คาร์เตอร์ดื่มด่ำเซ็กส์กับมารีลินตลอดช่วงเช้า ช่วงบ่ายเขาก็พาเธอออกมาทำงานกับเขาด้วย เขาก็ให้เธอนั่งที่คาเฟ่รอระหว่างที่เขากำลังคุยกับนักธุรกิจอีกคนที่มาเสนอโครางการให้กับเขา โดยที่เขาให้เธอนั่งไม่ไกลจากสายตาของเขาเท่าไหร่
มารีลินก็นั่งกินเค้กไปแบบอารมณ์ดีเลย เพราะอย่างน้อยเธอก็ได้ออกมาเปิดหูเปิดตาข้างนอกกับเขา ดีกว่าอยู่อุดอู้แต่ในวิลล่า เธอก็กินไปเล่นโทรศัพท์ไปแบบมีความสุขเลย
“สวัสดีครับ...มาคนเดียวเหรอครับ” มีหนุ่มฝรั่งในร้านเดินเข้ามาถามมารีลิน ทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองทันที
“อ่อ ฉันมากับ...อ่อ...ฉันมากับเพื่อนน่ะค่ะ พอดีเขาทำงานอยู่ ฉันก็เลยรอเขาน่ะค่ะ” มารีลินตอบไปแล้วคิดว่าเธอควรจะบอกยังไงดี เพราะเธอกับเขาไม่ได้มีสถานะอะไรกัน เธอก็ตอบไปแบบมีมารยาทเลย
“ไม่น่าล่ะครับผมเห็นคุณนั่งคนเดียวตั้งนาน ที่แท้รอเพื่อนนี่เอง...ผมขออนุญาตินั่งเป็นเพื่อนได้ไหมครับ ผมอยาก
