เธอยังชอบฉันอยู่มั้ย?
1333 คำ
ตอนที่ 9
เธอยังชอบฉันอยู่มั้ย?
เมษา พยายามตั้งสติเตือนตัวเองว่าอย่าหลงไหลไปกับคำพูดสวยหรูของเสือผู้หญิงอย่าง อคิณ ราชวัตร เด็ดขาด เพราะไม่งั้นจิตใจเธอจะวนเวียนอยู่ในอ่าง เธอไม่ต้องการให้ตัวเองจมจ่อกับความรู้สึกแบบนั้นเหมือนช่วงเกือบสามปีที่ผ่านมา และตอนนี้เธอมีสิ่งล้ำค่าที่เยียวยาจิตใจตัวเองแล้ว
จึงไม่ควรตกไปหลุมพรางของเขาอีกเด็ดขาด
“เมย์อยากให้ลูกได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ไม่จำเป็นต้องหรูหราไฮโซจนติดดินไม่ได้ และเมย์เองก็ส่งเสียเขาได้จริงๆ คุณอย่ามาเสียเวลาเลยค่ะ เอาเวลาไปสนใจแฟนของคุณดีกว่า”
หัวคิ้วของ อคิณ ย่นเข้าหากัน
“แฟนไหน?”
เขายังไม่ได้คบใครจริงจังเสียหน่อย จริงอยู่หลังจากเลิกรากับ พลอยนภัส แล้ว พอไปอยู่เมืองนอกเขาก็คบๆเลิกๆกับสาวลูกครึ่งอยู่พักหนึ่ง ทว่าก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไร และพอกลับมาไทยก็มีคุยคนนั้นคนนี้บ้าง แต่ด้วยความสัตย์จริงเขายังไม่เคยคิดว่าผู้หญิงคนไหนเป็นแฟนเลยสักคน
เขาไม่ชอบความสัมพันธ์ที่ชวนอึดอัดแบบนั้น
และก็หนีมันมาตลอด
“....”
“อีกอย่างฉันไม่ได้ถึงว่าต้องให้มังกรใช้ชีวิตหรูหราไฮโซ แต่การมีเงินซัพพอร์ตให้เขาได้รับสิ่งที่ดี มีสังคมที่ดี มันเป็นการสร้างโอกาสให้เขาได้มากกว่านะ จะให้ฉันทำยังไงเธอถึงจะให้ฉันมีส่วนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายลูก บอกเงื่อนใขมาเลย”
ความจริงเขาอยากทำมากกว่านั้น อยากจะลากเธอและลูก ไปจดรับรองบุตรเสียตอนนี้เลย เพื่อเขาจะได้มีชื่อเป็นบิดาของ เด็กชายมังกร และให้ใช้นามสกุลราชวัตร
แต่ใจเย็นไว้ก่อน
เมษา ผ่อนลมหายใจออกมาเล็กน้อย ความจริงที่เขาพูดก็ถูกทุกอย่าง การเลี้ยงเด็กให้เติบโตมันอย่างมีคุณภาพ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยสักนิด แต่เมื่อนึกถึงความยากลำบากในเวลาเกือบสามปีที่ผ่านมา ก็ทำให้เธอยังไม่อยากจะเปิดโอกาสให้เขาเท่าใดนัก
“ขอเมย์คิดก่อนได้มั้ย?”
กระนั้นเธอก็บอกเขาอย่างแบ่งรับแบ่งสู้
เพียงแค่นั้น มุมปากของ อคิณ ก็ยกโค้งขึ้น เพราะอย่างน้อยก็ถือว่าหญิงสาวเริ่มเปิดใจกับเขาทีละนิดแล้ว
“ได้ซิเมย์”
เขาดึงมือนิ่มมากุมแล้วบีบเบาๆ เมื่อเห็นว่าเธอไม่ชักมือกลับเขาก็เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ฉันเข้าใจ คือฉันผิดเองที่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยมานานขนาดนี้ เธอจะโกรธจะว่าฉันก็ไม่เป็นไร แต่อย่ากีดกันฉันไม่ให้เจอหน้าลูกเลยนะ อยากได้อะไร อยากทำอะไร ฉันยอมทุกอย่าง”
ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเหมือนกัน
ทำไมเขาถึงเอ่ยถ้อยคำพวกนี้ออกไปได้ เพราะหลังจากได้โอบกอดร่างนุ่มนิ่มของ เจ้าหนูมังกร และสัมผัสกับตัวเธอแล้ว อคิณ ก็แทบจะหลงลืมสิ่งอื่นไปเสียสิ้น
เขาอยากดูแลเธอและลูก ใจเขาบอกแบบนั้น
“คุณคิณอย่าเพิ่งบอกคนที่บ้านราชวัตร และอย่าเพิ่งกระโตกกระตากกับมังกร เมย์อยากให้เขาค่อยๆรับรู้ทีละนิด และเมย์ขอดูพฤติกรรมคุณไปสักพักก่อน”
เมษา เอ่ยอย่างกังวล ด้วยไม่อยากให้คุณวสันต์ กับคุณเพ็ญศรี พ่อกับแม่ของเขารู้ในตอนนี้ ด้วยไม่อยากให้มีปัญหามากมายตามมาให้ปวดหัว
“ได้ซิ!”
ชายหนุ่มรับปากอย่างรวดเร็ว ดึงมืออีกข้างของเธอมาบีบ “อย่างนี้เธอยอมรับแล้วใช่มั้ย ว่ามังกรเป็นลูกฉัน”
“.....”
หญิงสาวไม่ตอบ ดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยยังคงมีความสับสนและกังวล จนเขาต้องรั้งร่างบางเข้ามาใกล้ และแปลกมากที่เธอไม่ขัดขืนเขาเพียงนิด ปล่อยให้นิ้วเรียวแข็งไล้ยังปลายคางมน และเลื่อนยังริมฝีปากอิ่มวาวช้าๆ
ลมหายใจอุ่นร้อนของเขา เป่ารดอยู่ตรงปลายจมูก
ไม่ว่ากี่วันกี่ปี อคิณ ก็ยังคงหล่อเหลาดูดีมีเสน่ห์เสมอ
และก็ทำให้เป็นหลุมพรางอันใหญ่ที่ล่อลวงเธอมาตลอด
“เมษา”
อคิณ กลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก เมื่อหลุบตามองริมฝีปากจิ้มลิ้มตรงหน้าของกรอบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง ความรู้สึกเร่าร้อนในคืนนั้นฉายกลับมาในโสตประสาทอีกครั้ง ความจริงคืนนั้นเขาผละห่างจาก พลอยลภัส และเดินออกมาหาเธอ
แต่เห็นว่าเธอซุกหน้าอยู่กับเพื่อนผู้ชาย ก่อนจะพากันซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ขับออกไปกลางดึก ในเวลาเกือบตีสามของวันนั้น ใจเขาก็คิดและสับสนมาตลอด
ว่าเธออาจจะเป็นแค่เด็กใจเด็กคนหนึ่ง แม้เขาจะเป็นคนแรกก็ตาม ทว่าความฟุ้งซ่านนั้นก็ค่อยๆมลายหายไป เมื่อเขากลับไปเรียนอย่างเคร่งเครียด ด้วยเบื่อกับชีวิตที่อังกฤษเต็มทนแล้ว เรื่องในคืนนั้นจึงค่อยๆเลือนรางไป
แต่ตอนนี้เหมือนตะกอนอันนั้นผุดขึ้นมาอีกครั้ง
“.....”
“เธอยังชอบฉันอยู่มั้ย?”
เขาตัดสินใจเอ่ยถามในสิ่งที่อยากรู้ และอยากจะถามมานาน และเหมือนคำถามนั้นจะจู่โจมเข้าไปในจิตใจของ เมษา อย่างแรง จนเธอกระพริบตาปริบและอึ้งไปสักพัก
ยังชอบเขาอยู่มั้ยเหรอ?
เธอไม่เคยชอบคนอื่นเลยต่างหาก และความรู้สึกนี้เธอได้ฝังกลบมันลงไปส่วนลึกของใจแล้ว ด้วยไม่ต้องการให้มันขึ้นมารบกวนความคิดตัวเองให้วุ่นวายอีกต่อไป
“.....”
“ว่าไง?หือ”
เหมือนลำคอของ อคิณ เริ่มจะแห้งผากจนเขาอยากชิมความหวานล้ำของเรียวปากอิ่มตรงหน้า หน้าหล่อเหลาจึงโน้มลงมาใกล้ ลมหายใจอุ่นที่พ่นจากปลายจมูกโด่งของเขาเป่ารดกับปลายจมูกโด่งเชิดของเธอ
ลมหายใจของ เมษา เริ่มจะติดขัด
“เมย์ๆ อยู่ในห้องใช่มั้ย?”
เสียงของ ทวี ดังขึ้นหน้าประตู ทำให้ เมษา ได้สติ หญิงสาวผลักหน้าหล่อเหลาของเขาออกและผุดลุกยืนขึ้นทันที ก่อนจะเดินไปเปิดประตูอย่างรวดเร็ว ขณะที่ อคิณ หน้าอึมครึมขึ้นเมื่อโดนขัดจังหวะ และมองไปยังร่างสูงของผู้มาขัดจังหวะด้วยความหงุดหงิด
ไอ้เวร!!
“คะ พี่ทวี?”
ประตูถูกเปิดออกกว้าง ทวี ตระหนกเล็กน้อย เมื่อมองเข้ามาในห้องเล็ก แล้วเห็นประธานพีเคฟู้ดส์นั่งอยู่ในนั้นและมองมาทางเขาอย่างไม่เป็นมิตร ความจริงเขาอยากจะถามอะไรมากกว่านั้น แต่ทวีก็หยุดความคิดไว้แค่นั้น
“พอดี เมย์ลืมกระเป๋ามังกรกับขวดนมไว้ในรถพี่ เลยขับกลับเอามาให้ และเมื่อกี้พี่แวะกินเคเอฟซีเขามีแถมสแตนดี้สไปเดอร์แมนมาให้ด้วย ฝากให้มังกรหน่อย”
สไปเดอร์แมนเหรอ ชิ!! ลูกชายกูชอบ ฮัค ต่างหากโว้ย!
“ขอบคุณมากค่ะพี่ทวี เลยต้องรบกวนพี่ตลอดเลย”
เมษา รับของในมืออีกฝ่ายมาวาง และยกมือไหว้อย่างนอบน้อม อคิณ แค่นยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นกริยานั้น ทำให้เขาเหยียดกายลุกขึ้นและเดินมาใกล้หญิงสาว
“บอกลูกด้วยนะว่ามาครอส ฮัคกับทีมอเวนเจอร์จะมาส่งให้พรุ่งนี้”
ทวี ชะงักเล็กน้อยกับถ้อยคำนั้น
ทว่า เมษา กลับยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะดึงมือของญาติหนุ่มให้เดินออกจากห้องไปยังที่นั่งตรงมุมร้าน แล้วเดินไปหยิบน้ำเก๊กฮวยเย็นจากตู้เย็นให้
“พี่ทวีดื่มน้ำก่อนค่ะ”
อคิณ มองภาพนั้นอย่างหงุดหงิด อะไรกัน!! เขาเป็นคนมาส่งทั้งแม่และลูกถึงนี่ ยังไม่เห็นจะได้กินน้ำเย็นเลยสักแก้ว!!
เห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด!!
- ผู้เขียน
