"หอไอเฟลแหละ"
ฉันว่าพลางเท้าสะเอวมองหอคอยสุดตระการตาตรงหน้าราวกับไม่เคยพบเคยเห็น แต่ว่าก็ว่าเถอะถึงจะเคยเห็นในรูปมาแปดสิบกว่าครั้งได้มันก็ไม่เท่ากับเห็นด้วยตาตัวเองไหมล่ะสังคม
"สุดยอดเลยแหะ"
"ให้พี่ถ่ายรูปให้เลยไหมรึยังไง"
พี่รามถามขณะที่ฉันก็หันมองเขาก่อนเงยหน้ามองหอไอเฟลตรงหน้าอีกครั้ง
"ขอดูด้วยตาตัวเองอีกสักพักนะคะ มันสวยมากเลย"
"เธอยังไม่อยากขึ้นไปหรอ?"
"อยากไปสิคะแต่รักอยากจะชมเชยให้เต็มๆสองตาก่อน มันสวยจริงๆเลยน๊า"
ฉันยิ้มกว้างขณะที่พี่รามที่คงจะเห็นมันจนคุ้นตาไปแล้วแต่ฉันยังไม่ไง
"งั้นเราไปหาที่นั่งดูก่อนดีไหม ปิกนิกแถวนี้ๆ"
"ได้หรอคะ??"
"ได้สิ ก็บอกอยู่ว่าไม่ต้องรีบ"
"งั้นเราไปนั่งเล่นกัน ขอรักนั่งดูแต่ตาแบบสวยๆสักชั่วโมงก่อนนะคะ"
พี่รามพยักหน้าและพาฉันออกไปหาสวนที่เราสามารถนั่งมองหอไอเฟลได้จากที่ที่เรานั่งอยู่ในตอนนี้ ฉันเหยียดขาตัวเองพร้อมกับยกขวดน้ำขึ้นกระดกดื่มและ
