"มึงต้องการอะไร!?"
(โห ที่รักโทรหาเราด้วยอ่ะ)
"กูตลกหรอบอย กูดูตลกกับมึงมากไหมอ่ะ??"
(เท่าที่ได้ยินก็ไม่ตลกนะแต่แบบขำว่ะ ตอนแรกก็คิดว่ารักคบกับไอ้เปรมเด็กแว่นนั้นแต่ผิดคาด..ไอ้เปรมนี่ตัวหลอกสินะ)
"เหอะ แล้วมึงจะทำไม?"
ฉันถามคำถามโง่ๆออกไปหลังจากที่กินเสร็จและกลับมาถึงห้องด้วยท่าทีที่ดูปกติสุดทั้งๆที่มันไม่ปกติแล้ว ฉันเครียดและร้อนใจจนแทบจะทนไม่ไหวที่จะโทรหาไอ้เหี้ยบอย!
(ไม่หนุกเลยอ่ะรักเราอุส่าจะกวนนิดๆหน่อยๆเองทำไมถึงใจร้ายงี้นะ)
"คนอย่างมึงมันไม่นิดๆหน่อยๆหรอกบอย เงินกูก็ทยอยหาคืนมึงอยู่แล้วมึงจะเอาไงกับกูอีก??"
(ก็แค่อยากให้รักรู้ว่าการที่เราจริงจังกับรักขนาดนี้แล้วรักตอบแทนเราด้วยการไปแอบคบกับไอ้อาจารย์นั้นผลมันจะเป็นยังไง)
"ไอ้บอย!"
(ใช่สิมึงไม่รู้สึกอะไรเพราะคนอย่างมึงมีแต่ได้กับได้ มึงหลอกให้กูตายใจและรักมึงแต่มึงกลับตอบแทนกูด้วยคำว่าโง่ เป็นไอ้โง่ที่หาเงินให้มึงใช้งี้น่ะน
