ตอนที่ 26
ทั้งห่วงใยและสงสัย
วันรุ่งขึ้นญาณิดาก็รีบตื่นนอนแต่เช้าเธอโทรศัพท์ไปหาธันวาเพื่อจะสอบถามว่าอาการของเขาเป็นยังไงบ้าง
“ดีใจจังที่ดรีมโทรหาผมแต่เช้า คิดถึงผมใช่ไหมล่ะ” ธันวาส่งยิ้มมาให้เพราะปกติแล้วเวลาเช้าแบบนี้เธอกับเขาจะแค่ไลน์หากันเท่านั้น
“ดรีมเป็นห่วงคุณค่ะ” เธอก็เห็นว่าสีหน้าของเขาค่อนข้างซีดเซียวนั่นก็ยิ่งทำให้รู้สึกเป็นห่วงมากขึ้น
“ผมโอเคแล้วครับ”
“ธันวาคะเมื่อคืนเป็นยังไงบ้างปวดแผลไหม”
“ผมปวดแผลตอนดึกๆ ครับแต่ก็ลุกมากินยาแล้วครับ”
“มีไข้หรือเปล่า”
“มีไข้นิดหน่อยเอง แต่พอกินยาแล้วก็ดีขึ้น”
“ดรีมเป็นห่วงคุณจังเลยค่ะ เช้านี้อย่าลืมกินข้าวกินยาให้ตรงเวลาด้วยนะคะ ยาแก้อักเสบก็อย่าลืมกินให้หมดนะคะ ถ้าปวดหัวและอาเจียนก็รีบไปหาหมอนะคะ” เธอรีบบอกข้อมูลที่ตนเองอ่านมาเมื่อคืนให้ธันวาฟังเพราะอยู่ไกลแบบนี้จะทำได้ก็แค่บอกให้เขาดูแลและสังเกตอาการของตนเองเท่านั้น
“ดีใจจังที่มีพ
