“อาหารจัดเมนูแบบนี้ทุกมื้อหรือคะ” อรอินทร์เอ่ยถาม
“ประมาณนี้แหละหนูอร ไม่แกงจืดก็ซุป ผัดผักอะไรเรื่อยเปื่อย คนป่วยจะให้กินอะไรมากกว่านี้”
นายเลิศฝืนยิ้ม มองอาหารแล้วทำท่าเหม็นเบื่อ แม่ครัวทำอาหารเวียนอยู่ไม่กี่เมนู จำต้องฝืนกินเพื่อให้ได้กินยาเท่านั้น
“คุณลุงอยู่ในช่วงพักฟื้น ต้องทานอาหารที่มีสารอาหารครบห้าหมู่ ที่สำคัญต้องรสชาติอร่อยจะได้เจริญอาหาร รอสักครู่นะคะเดี๋ยวอรไปทำมาให้ใหม่”
อรอินทร์ทนเห็นคนป่วยรับประทานอาหารแบบนี้ไม่ไหว จึงขอตัวลงครัวทำอาหารมาให้เอง หายไปครู่หนึ่งก็กลับขึ้นมาพร้อมถาดอาหาร โดยมีคนรับใช้ช่วยยกมาให้
“เก็บอาหารพวกนี้ลงไปด้วยนะ คุณพยาบาลเตรียมยามื้อเที่ยงให้คุณลุงแล้วใช่ไหมคะ”
หญิงสาวสั่งคนรับใช้ แล้วหันไปถามพยาบาลผู้ดูแล อีกฝ่ายรีบน้ำถ้วยใส่ยามาวางไว้ให้
“นี่ค่ะ รับประทานยาหลังอาหารนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ ลงไปทานข้าวเที่ยงเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันดูแลคุณลุงเอง” อรอิน
