“อย่าร้องนะคนดี”
“ฉัน... ฉันกลัวว่าคุณจะไม่รัก ฮึก กลัวว่าวันข้างหน้าหัวใจคุณจะมีคนอื่น ฉันไม่ใช่คนใจดี ฉันไม่ยอมรับแค่เศษเสี้ยวหัวใจของคุณ ฉันเป็นคนโลภถ้าฉันจะได้ต้องได้ทั้งหมด ถ้าได้แค่เศษใจฉันไม่เอา”
อรอินทร์มองหน้าสามี พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตาที่มองเขาจริงจังกว่าทุกครั้ง จอมทัพสบสายตานั้นแล้วคลี่ยิ้ม
“หัวใจผมเป็นของคุณทั้งดวง และร่างกายของผมก็เป็นของคุณทั้งหมด ไม่ต้องกลัวว่าผมจะแบ่งให้ใคร ตัวคุณล่ะ รักผมหรือยัง บอกให้ผมรู้สักนิดสิครับ เมียจ๋า...”
“ฉัน... ฉัน”
อรอินทร์พูดไม่ออก หน้าร้อนผ่าว ริมฝีปากคลี่ยิ้มดวงตาฉายรอยเก้อเขิน
“ถ้าพูดยาก อย่างนั้นผมให้คุณใช้การกระทำบอกรักแทนก็แล้วกัน ถ้ารักนิดเดียวหอมแก้ม รักเพิ่มมากอีกหน่อยจูบหน้าผาก แต่ถ้ารักสุดๆ ให้จูบปาก”
จอมทัพหาทางออกให้ภรรยาบอกรักเขาด้วยการกระทำ รอคอยคำตอบของเธออย่างใจจดใจจ่อ รออยู่ครู่หนึ่งอรอินทร์ก็ยื่นหน้ามาหอ
