“ถึงบ้านแล้วครับ”
จอมทัพก้มลงไปกระซิบข้างหูภรรยาสาว ที่เผลอหลับไประหว่างทางกลับบ้าน เขายิ้มเมื่อเห็นท่าทางงัวเงียของเธอ ใครใช้ให้เธอน่ารักจนเขาอดใจไม่ไหว จัดชุดใหญ่ให้ก่อนกลับบ้านล่ะ อรอินทร์ทำให้เขากลายเป็นคนไม่รู้จักพอ แบบที่ผู้หญิงที่เคยผ่านมาไม่เคยทำได้
“อืม... ถึงแล้วเหรอคะ”
อรอินทร์ปรือขึ้น ขยับลุกนั่งตัวตรง มองไปรอบๆ เธอเผลอหลับไปจากความอ่อนเพลีย และอดนอนทั้งคืน ตัวการยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ข้างๆ น่าหยิกนัก หญิงสาวปลดเข็มขัดนิรภัยออก เตรียมจะออกจากรถ สามีก็ลุกไปเปิดประตูรอแล้ว
“คุณง่วงก็ไปพักผ่อนก่อนนะ ผมจะแวะไปหาคุณพ่อสักหน่อย” จอมทัพบอกภรรยา
“ฉันไปด้วยดีกว่าค่ะ ไปเที่ยวมาหลายวัน มาถึงบ้านควรไปทักทายท่านสักหน่อย”
ถึงจะง่วงมาก แต่อรอินทร์ไม่คิดเสียมารยาท ปล่อยให้สามีไปพบบิดาเพียงลำพัง หญิงสาวเดินตามจอมทัพไปยังห้องนั่งเล่น จอมทัพแวะถามแม่บ้านว่าบิดาเขาอยู่ที่ไหน
“ป้าแวว คุณพ่อ
