“คุณอร ผม...”
สายตามองมายังภรรยาคนสวย ปากกำลังจะเอ่ยแก้ตัว ขณะพยายามสลัดปลิงสาวออก แต่อรอินทร์เอ่ยขึ้นเสียก่อน
“ฉันขอตัวก่อนนะคะ บังเอิญเจอเพื่อนค่ะ”
หญิงสาวมองหน้าเขาแล้วเดินหนีไปหาสุเมธ ซึ่งมางานกับบิดาเช่นกัน ปล่อยให้จอมทัพกลายเป็นภมรหนุ่มถูกดอกไม้งามรุมล้อม
สุเมธเห็นเพื่อนสาวเดินมาหาก็อดปากไม่ไหว ดึงแขนอรอินทร์ออกมาหามุมคุยกัน
“นี่หล่อนบ้าหรือเปล่ายะ ปล่อยให้ผู้หญิงอื่นมาเกาะแกะผัวตัวเองอยู่ได้ ดูนั่นสิ ยายจีน่าเกาะแขนคุณจอมทัพยังกับปลิงเกาะบัฟฟาโล่” สุเมธมองไปยังสามีเพื่อน ขัดอกขัดใจแทน
“ช่างเขาเถอะ ถ้าเขาจะชอบแบบนั้นก็ปล่อยเขา”
อรอินทร์พูดเหมือนไม่ใส่ใจ ทั้งที่ในใจรู้สึกเคืองสามีไม่น้อย ในอดีตจอมทัพคือหนุ่มเสน่ห์แรงเป็นคาสโนว่าในวงสังคม ยามนี้เขาแต่งงานกับเธอแล้ว หากยังคิดทำตัวแบบเดิม นั่นคงเป็นข้ออ้างอย่างดีในการหย่า
“ดูนั่น ดูๆ ยายจีน่าเอานมถูแขนผัวหล่อน ยายนั่นมันแรดสอง
