ฮันซื่อฝูและเหอหงซานแปลกใจนัก ที่วันนี้แม่ทัพพาฮูหยินมา แทนที่จะเป็นฮันซู่จิ่นซึ่งเป็นมารดาแท้ ๆ และยังเป็นลูกหลานตระกูลฮันที่ไม่ได้กลับมาเยี่ยมตระกูลเลยตั้งแต่แต่งงานออกไป แต่ทว่าเมื่อแขกมาถึงบ้านไม่ต้อนรับเห็นจะเสียมารยาท จึงทักทายฮูหยินและท่านแม่ทัพ
“คารวะท่านแม่ทัพฟู่ ฮูหยินฟู่ วันนี้ช่างดีจริง ๆ ที่ได้พบท่านทั้งสอง” เป็นฮันซื่อฝูทักทายอีกฝ่ายก่อน
“คารวะใต้เท้าฮัน ข้าเสียอีกที่ไม่เคยมาเยี่ยมเยียนท่านเลย วันนี้สบโอกาสลูกสาวคนรองอยากพบท่านตาท่านยาย ข้าจึงอาสาพามา” ฟู่ลีหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม ก่อนหันไปแนะนำตัวลูกสาวทั้งสองของตนเอง
“นี่ลูกสาวคนโตของข้ากับฮูหยิน ชื่อว่าฟู่อินเหยา และนี่ฟู่หลิงหยวน ลูกสาวของข้ากับฮันซู่จิ่น”
เด็ก ๆ ทั้งสองคารวะผู้ใหญ่เบื้องหน้า จากนั้นก็มองหน้ากัน
“น่าเอ็นดูยิ่งนักบุตรสาวของท่านแม่ทัพ น่าเสียดายที่วันนี้ลูกสาวของพวกเราไม่ได้มาด้วย ไม่ทราบว่า...”
“ข้าแ
