แทนที่มันจะปล่อยพี่เชนตามที่รับปากกับผม มันกลับมัดมือมัดเท้าพี่เชนก่อนจะพาขึ้นรถตู้คันเดียวกันถูกนั่งประกบข้างคนขับโดยจับหันหน้าพี่เชนให้หันมองมาทางด้านในรถตู้ตลอดเวลา ส่วนผมก็ถูกอุ้มขึ้นรถตู้โดยไม่มีเบาะนั่งเลยซักแถวคงถูกดัดแปลงเพื่อใช้ทำเรื่องไม่ดีเป็นแน่และผมก็ถูกมันวางบนพื้นรถตู้โดยมีผมกับไอ้โหม่งสองคนเท่านั้นที่อยู่บริเวณด้านหลังคนขับ
รถตู้แล่นมาที่ไหนสักแห่งเพราะมันมีแต่ต้นไม้ล้อมรอบไปหมด
"มรึงผิดสัญญา มรึงไม่ยอมปล่อยพี่เชนตามที่บอกกรู"
"แล้วทำไมพี่ต้องทำตามน้องด้วยล่ะในเมื่อพี่ต้องการให้มันอยู่เป็นพยานรักของเราสองคน"
เมื่อมันพูดจบก็จัดการถอดเสื้อผ้าผมออกหมดเหลือเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว
"มรึงอย่าทำอะไรน้องก๊อปนะ"
พี่เชนตะโกนใส่มันด้วยความเจ็บปวด คิ้วแตก ปากมีเลือดไหล แก้มมีรอยฟกช้ำ เสื้อผ้าขาดมอมแมม
"มรึงเก็บแรงไว้หายใจเถอะแล้วตั้งใจดูบทรักระหว่างกรูกับน้องหน้าตาน่ารักคนนี้ดี
