14 จนแล้วอย่าโง่
ธาม....
"ไม่มีอะไรเกิดขึ้น??" ผมอึ้งแล้วก็งงกับสิ่งที่ยัยพะพายพูด ยัยนี่บอกไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประสาทกลับหรือเปล่าวะเสียตัวให้ผมแท้ๆ เสือกบอกไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ค่ะ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นในคืนนั้น"
"เออ!!!ก็ดีที่มึงคิดได้อย่างนั้นแต่ถึงยังไงก็เหอะคนอย่างกูไม่เคยเอากับผู้หญิงคนไหนฟรีๆ อ่ะเอาไปซะเงินค่าตัวมึงกูให้ห้าแสน" ผมยื่นซองเงินปึกหนาที่ชาตินี้คนอย่างยัยนี่คงไม่มีปัญญาหาได้เพราะจนชิบหายแต่...ยัยนี่ไม่ยอมยื่นมือมารับเงินจากผมกลับเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเหมือนมองหาเศษเหรียญที่หล่นตามพื้น
"ค่าตัวมึงค่าความบริสุทธิ์ของมึงจะเอาไม่เอา"
"ไม่เอาค่ะพายไม่ได้ขายตัว"
"แต่กูบังคับให้มึงเอามึงก็ต้องเอา!!!" ผมตะคอกใส่ยัยดื้อด้านนี่
"ไม่เอาค่ะ"
"โว๊ะ!!!" ผมหมดความอดทนเลยดึงมือยัยนี่มาทั้งที่ไม่ได้อยากแตะต้องร่างกายแล้วก็ยัดซองเงินใส่เข้าไปในมือ แม่งผู้หญิงอะไรให้เงินเยอะขนาดนี้เสือกไม่
