คำท้าของใบหลิว ทำให้วาโยกำหมัดแน่นด้วยความหมั่นไส้แกมโมโห เขามองใบหน้าพริ้มเพราของเพื่อนสาวด้วยสายตาวาวโรจน์ ใบหลิวคงจะชอบเจ้าลูกครึ่งหน้าหม้อนั่นจริงๆ ถึงได้พูดแบบนี้ หัวใจของวาโยร้อนรนกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก ว่าทำไมตัวเขาถึงไม่อยากให้ใครมาจีบยายตัวแสบนี่...
หลังจากวันนั้นมาร์คก็ตั้งหน้าตั้งตารุกใบหลิวอย่างจริงจัง เขาขอบิดาอยู่ดูแลงานที่เมืองไทย เพื่อจะได้มีเวลาได้ใกล้ชิดกับใบหลิวมากขึ้น บางวันชายหนุ่มก็ตามมาถึงบริษัทชวนหญิงสาวไปรับประทานอาหารเที่ยงบ้าง เย็นบ้าง วาโยได้แต่ทำตาขวางมองสองหนุ่มสาวด้วยความหงุดหงิดใจ สาวๆ ที่เคยกุ๊กกิ๊กด้วยก็ไม่มีใครเข้าหน้าติด แม้แต่เจนจิราสาวสวยคนล่าสุด ยังถูกเขาเมินใส่
“คุณลมคะ เจนอยากไปฟังเพลง เย็นนี้เลิกงานแล้วเจนไปรอคุณที่รถนะคะ”
วาโยมองดูข้อความที่ถูกส่งมา แล้วถอนหายใจตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่า
