“ผมขอโทษนะครับที่ทำให้คุณชายต้องออกจากห้องมากลางคันแบบนี้” เมื่อวินซ์ก้าวเข้ามาภายในห้องทำงาน ไรอันที่ยืนรออยู่ก่อนแล้วก็รีบขอโทษขอโพยทันที เพราะจากสีหน้าท่าทางของเจ้านายหนุ่มบอกให้เขารู้ดีว่าเขาเข้าไปขัดขวางความสุขมากแค่ไหน
วินซ์กระแทกลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดขณะทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้หนังแท้สีดำหลังโต๊ะทำงานไม้ของตัวเอง ไรอันไม่ผิดหรอก เพราะถึงแม้ไรอันไม่ไปเรียกเขาออกมา เขากับขวัญชีวาก็ต้องทะเลาะกันอยู่ดี ในเมื่อในสมองน้อยๆ ของเจ้าหล่อนอัดแน่นไปด้วยความห่วงใยทุกคนบนโลกใบนี้ยกเว้นเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้นที่หล่อนมองข้าม บ้าชะมัด! ชายหนุ่มสบถในอกอย่างเดือดดาล พยายามที่จะไม่คิดถึงแม่สาวน้อยแสนหวานอย่างขวัญชีวา แต่ก็ทำไม่ได้ เขากับหล่อนเข้ากันได้ดีเสมอยามที่อยู่บนเตียง เข้ากันได้ดีอย่างน่าอัศจรรย์ใจ
“ไอ้อังเดรมันทำอะไร”
“สายของผมรายงานมาว่า เมื่อคืนนี้อังเดรเดินทางไปนิวยอร์กครับ”
คิ้วเข้
