คิ้วเข้มของวินซ์ยังขมวดพันกันใหญ่โต เขาละสายตาจากท้องถนนมาจ้องหน้าจัสมินอย่างเหลือเชื่ออยู่หลายอึดใจ ก่อนจะละสายตาไปจ้องมองท้องถนนเช่นเดิม
“ความจริงฉันก็ไม่อยากจะปรักปรำคุณขวัญเธอหรอกนะคะ แต่ว่า...คุณขวัญเธออาฆาตใส่ฉันเอาไว้” จัสมินหยุดพูดเพื่อรอให้วินซ์เอ่ยถาม และเขาก็เอ่ยถามด้วยความสงสัยจริงๆ
“อาฆาตอะไร?”
“ฉันไม่อยากพูด...กลัวว่าพี่วินซ์จะไปทะเลาะกับคุณขวัญ”
คนฟังกระแทกลมหายใจออกมาอย่างรำคาญ
“พูดมาถึงขนาดนี้แล้วจะหยุดทำไมล่ะ พูดมาให้จบจัสมิน”
คนถูกเรียกซ่อนรอยยิ้มสะใจเอาไว้ ก่อนจะทำเป็นพูดตะกุกตะกัก
“คือว่า...คุณขวัญเธอบอกว่าหากฉันยังทำออเซาะให้พี่วินซ์มาหาอยู่บ่อยๆ แบบนี้อีก เธอจะทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่าง”
“ไม่จริง...ขวัญชีวาไม่ใช่คนแบบนั้น” วินซ์เถียงแทนโดยไม่ต้องเสียเวลาคิดเลย
จัสมินกัดปากแน่นอย่างเดือดดาล แต่ก็ต้องรีบซ่อนมันเอาไว้ แล้วมาบีบน้ำตาแทน เมื่อค้นพบว่าวินซ์หลงขวัญชี
