วินซ์มองร่างกลมๆ ของหลานชายที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงของตัวเองด้วยความเอ็นดู เขายิ้มบางๆ พร้อมกับเดินเข้าไปทรุดนั่งข้างขอบเตียง ปากร้อนผ่าวถูกกดลงไปบนแก้มยุ้ยๆ นั้นแผ่วเบา มือหนายกขึ้นลูบศีรษะน้อยไปมา เห็นซันนี่แล้วก็อดนึกถึงน้องชายไม่ได้ แซนด์เป็นน้องชายที่ดีสำหรับเขาเสมอ แซนด์ทั้งรักทั้งเคารพเขายิ่งกว่าบิดาที่ล่วงลับไปแล้วเสียอีก แต่ก็น่าเสียดายที่แซนด์อายุสั้นเหลือเกิน ชายหนุ่มถอนใจออกมาก่อนจะเดินไปหยุดที่ขอบหน้าต่าง ซึ่งจากตรงนี้...จากหน้าต่างของเขา สามารถมองเห็นเรือนพักของขวัญชีวาได้อย่างชัดเจน
‘ไฟยังเปิดอยู่ แสดงว่าหล่อนยังไม่นอน หล่อนกำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับใครหรือเปล่านะ’ ความหึงหวงแล่นพล่านอยู่ในอกจนทนเก็บเอาไว้ไม่ได้อีก ชายหนุ่มหมุนตัวจะก้าวออกจากห้อง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเปิดประตูออกแล้วพบร่างของจัสมินในชุดนอนบางๆ อยู่ตรงหน้า
แสงไฟจากทางเดินที่ส่องกระทบกับร่างอรชรทำให้เขามองเห็น
