ขวัญชีวาเดินขาแทบขวิดเข้ามาในตัวตึกเมื่อเห็นสายตารู้ทันของโซฟีที่มองมา
“ฉัน...ตื่นสายก็เลยมาสาย ขอโทษนะโซฟี” เอ่ยแก้ตัวออกไปเสียงตะกุกตะกักเต็มไปด้วยพิรุธมากมาย ก็จะไม่ให้มีพิรุธได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อหล่อนโกหกนี่ เพราะจริงๆ แล้วสาเหตุที่หล่อนมาสายก็เพราะตาวินซ์ เอเมอร์ตันตะกละตะกลามกินหล่อนไม่ยอมอิ่มต่างหาก แต่เหตุผลน่าอายแบบนี้จะใช้แก้ตัวได้ยังไงกันล่ะ
โซฟีที่กำลังเช็ดเครื่องทองเหลืองในตู้ภายในห้องโถงใหญ่อยู่อมยิ้ม ก่อนจะเอ่ยตอบออกมาด้วยน้ำเสียงล้อเลียน
“ใครจะไปกล้าว่าคุณขวัญล่ะคะ” สาวใช้หัวเราะคิกคัก และนั่นก็ทำให้ขวัญชีวาหน้าแดงก่ำ
“ฉันตื่นสายจริงๆ นะ”
“หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยนี่คะ เอ่อ...รู้เพียงแต่ว่าคุณชายของหนูก็ยังไม่ยอมลงมาจากห้องนอนเหมือนกัน สงสัยเมื่อคืนคงไม่ได้นอน”
‘ก็เพราะวินซ์ไม่ยอมนอนยังไงล่ะ หล่อนถึงไม่ยอมนอนไปด้วย’ ขวัญชีวาซ่อนความขัดเขินเอาไว้ด้วยการก้มหน้าลงมองพ
