“อาเป็นผู้ชายคนนั้น”
“เธอหมายความว่ายังไงโซฟี”
วินซ์ถามโซฟีอย่างสงสัย แต่โซฟียังไม่ทันได้ตอบอะไร จัสมินที่นั่งร้องไห้อยู่มุมห้องก็โพล่งแทรกขึ้นมาซะก่อน และนั่นก็ทำให้วินซ์ถึงกับอ้าปากค้าง
“ก็คนสนิทของพี่วินซ์ไงคะที่ข่มขืนฉัน”
“นายเองหรือไรอัน” วินซ์ครางอย่างไม่อยากเชื่อ
ไรอันพยักหน้ารับและไม่พูดแก้ตัวอะไรแม้แต่คำเดียว โซฟีเห็นแล้วก็อดช่วยเหลือไม่ได้ เพราะหล่อนรู้จักนิสัยของไรอันดี ไรอันไม่ใช่คนมักมากถึงขนาดจะต้องข่มขืนผู้หญิง และที่สำคัญถ้าไรอันจะทำอะไรจัสมินจริงๆ คงไม่ทำในห้องนอนของคุณชายหรอก
“คุณชายคะ อาไรอันไม่มีทางข่มขืนคุณจัสมินได้หรอกค่ะ หนูไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด”
‘ใช่...เขาก็เชื่อแบบนั้น ไรอันอยู่กับเขามานาน อยู่มาตั้งแต่เขาเกิด ไม่มีทางที่ไรอันจะพฤติตัวแบบนี้ แล้วมันเกิดขึ้นได้ยังไงกันล่ะ ทำไมไรอันถึงไม่ปฏิเสธคำกล่าวหาของจัสมิน’
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ก็มันนั่นแหละ...” จัสมินพยุงต
