จากที่นั่งน้ำตานองหน้ามาตลอดทางก็ต้องเปลี่ยนเป็นแปลกใจขึ้นมากะทันหันเมื่อรถคันงามแล่นมาจอดที่หน้าบ้านหลังกะทัดรัดหลังหนึ่งภายในหมู่บ้านจัดสรรขนาดใหญ่ หล่อนไม่รู้จักที่นี่เลย แล้วไรอันพาหล่อนมาที่นี่ทำไม คำถามที่เกิดขึ้นในใจยังไม่ทันได้รับคำตอบ ประตูรถข้างที่หล่อนนั่งอยู่ก็ถูกเปิดออกกว้างซะก่อนด้วยฝีมือของคนสนิทของวินซ์ เอเมอร์ตันนั่นแหละ
“เชิญครับ”
เสียงสุภาพของไรอันไม่ได้ทำให้ขวัญชีวารู้สึกแคลงใจน้อยลงเลย หล่อนก้าวลงจากรถอย่างมึนงง แล้วมองหน้าไรอัน ก่อนจะถามออกไปด้วยความสงสัยเต็มเปี่ยม
“พาฉันมาที่นี่ทำไมคะ”
คนถูกถามยิ้มบางๆ ตามแบบฉบับของเขา ก่อนจะตอบออกมาเสียงนุ่มชวนฟัง
“คุณชายสั่งน่ะครับ”
“วินซ์สั่งอย่างนั้นหรือ”
“ใช่ครับ คุณชายสั่งให้ผมพาคุณขวัญมาพักที่นี่”
ยิ่งฟังคำพูดของไรอัน ขวัญชีวาก็ยิ่งงงงวย วินซ์ยังจะมาห่วงใยอะไรหล่อนอีกในเมื่อเป็นเขาเองไม่ใช่หรือที่ผลักไสหล่อนออกมาให้พ้
