“เป็นอะไร”
นาวาเอ่ยถามลูกพลับขึ้นกับท่าทางฮึดฮัดของเธอตั้งแต่เช้าจนตอนนี้บ่ายแล้วแต่เธอก็เอาแต่ทำเสียงฮึดฮัดไม่หยุด
“เปล่าค่ะ!”
เสียงแข็งเอ่ยตอบกลับไป แต่สีหน้าไม่ได้เป็นอย่างที่พูดเลย
“ถ้าไม่เป็นอะไรก็พูดดี ๆ”
นาวาพูดขึ้นก่อนจะนั่งเคลียร์บัญชีต่อโดยไม่ลืมแอบมองร่างบางเป็นระยะ ๆ แต่ที่เธอเป็นแบบนี้มีเหรอที่นาวาจะไม่รู้
“แล้วหนูพูดไม่ดีตรงไหนคะ!”
น้ำเสียงแข็งกระด้างเอ่ยถามออกมาโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าคำพูดกับการกระทำของเธอมันต่างกันแค่ไหน แล้วที่เธอเป็นแบบนี้ก็เป็นผลพ่วงมาจากเมื่อเช้านั่นเอง
“ค่าชดใช้ที่หยิกเฮียเมื่อกี้”
หลังจากนาวาพูดแบบนั้นเขาก็ลุกไปอาบน้ำก่อนจะออกมาไล่ให้เธอไปอาบน้ำแล้วพาออกมากินข้าวทันทีโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าตอนนั้นเธอมีความต้องการมากแค่ไหน เขาไม่รู้เลยว่าได้ต้อนให้เธอตกหลุมพรางของเขาเรียบร้อยแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ปล่อยเธอไว้กลางทางโดยไม่ช่วยอะไรเธอเล
