“กูมารับลูกพลับ”
นาวีพูดขึ้นเมื่อเขามาถึงห้องทำงานของนาวาในวันถัดมา นั่นทำเอานาวายกยิ้มขึ้นอย่างเย้ยหยัน
“มึงคิดว่ากูไม่รู้เหรอ ว่ามึงเป็นคนไปบอกพ่อเรื่องให้กูแต่งงาน แล้วก็เอามาบอกลูกพลับเพื่อให้เธอไปจากกู”
มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่อยู่ ๆ ลูกพลับจะรู้เรื่องที่เขาจะแต่งงานพร้อมกับเขาที่พ่อเรียกไปคุย และเป็นวันที่นาวีเลือกมาหาลูกพลับ
“มึงก็น่าจะเห็นว่าเมื่อวานกูกับลูกพลับ...”
นาวีจงใจหยุดพูดพร้อมกับส่งสายตาไปให้นาวารู้ว่าเมื่อวานเกิดอะไรอะไร แต่นั่นก็ทำให้นาวาส่ายหัวออกมาอย่างเห็นเป็นเรื่องตลก
“มึงคิดว่ากูอายุขนาดนี้แล้วกูผ่านผู้หญิงมาเท่าไหร่วะ มึงคิดว่าเมื่อวานกูจะนั่งคุยกับลูกอย่างเดียวหรือไงไอ้วี”
“...”
“กูนอนกับลูกพลับทุกคืน เธอเป็นยังไงมึงคิดว่ากูจะดูไม่ออกเหรอ ไอ้แผนตื้น ๆ ของมึงมันทำอะไรกูไม่ได้หรอกว่ะ ถ้าอยากเอาชนะกูมึงไปคิดอะไรที่มันเหนือชั้นกว่านี้มาก่อน แล้วค่อยเอามาใช้
