“ได้สิคะ คุณผู้ชายว่ามาเลยค่ะ...หนูรอฟังอยู่”
เธอตอบเสียงดังฟังชัด ขณะส่งสายตายั่วยวนเล็ก ๆ ให้กับเขา
“เมื่อคืน...เธอไปนอนห้องเจ้าจักรมา ใช่มั้ย?”
จามรเอ่ยถามอย่างตรงประเด็น พร้อมกับจ้องหน้าเธออย่างจริงจัง
แต่อีกฝ่ายกลับแสดงสีหน้าและอาการที่ดูตกใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“เอ่อ...คุณผู้ชายรู้ได้ยังไงคะ? คนใช้อย่างหนูเนี่ยนะคะ จะกล้าเข้าหาลูกชายเจ้านายถึงห้อง”
ข้าวหอมทำทีเป็นใสซื่อ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร เหมือนตั้งใจจะยั่วอารมณ์ของเขา ยังไงยังงั้นหนะ
“หึ! ก็คนใช้แบบเธอนั่นแหละ ที่กล้าทำเรื่อง แบบนั้น อย่ามาทำใส่ซื่อ ฉันเห็นเธอออกมาจากห้อง
เจ้าจักรกับตา”
เขาทำเสียงแข็งใส่ สีหน้าดุดัน
“แหม...ถ้าคุณผู้ชายเห็นแล้ว จะมาถามหนูอีกทำไมหละคะ? น่าจะทำเป็นเฉย ๆ ไปสิคะ หนูเองก็ไม่ได้จะเรียกร้องอะไรสักหน่อย แค่ได้ยินคุณจักรบอกว่า ชอบหนู นั่นก็พอแล้วหละค่ะ”
เจ้าหล่อนยังทำหน้ายั่วยวนใส่จามรไม่เลิก
