“พี่โอ๋เอ๋” วันนี้พอลพาโอ๋มาแนะนำให้เจ้านายได้รู้จัก และฝากฝังตัวกับเจ้านายตัวน้อยในฐานะพี่เลี้ยง โดยเจ้านายหนุ่มเป็นคนเอ่ยปากชักชวนด้วยตนเอง
“โอ๋เฉย ๆ ค่ะ ไม่ใช่โอ๋เอ๋”
“โอ๋เอ๋แหยะ” คลื่นยืนกรานจะเรียกว่าที่พี่เลี้ยงสาวว่า โอ๋เอ๋
“โอ๋เอ๋ก็โอ๋เอ๋ค่ะ”
“ตกลงแฟนนายจะมาเป็นพี่เลี้ยงให้คลื่นใช่ไหม” ครามถามย้ำอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ โอ๋หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อที่ถูกเอ่ยถึงในฐานะแฟนของพอล
“โอ๋จะเป็นพี่เลี้ยงให้คุณคลื่นครับ ถ้าคุณคลื่นยอม”
“พี่โอ๋เอ๋จะเป็งคุงแม่แป๊บ ๆ ของคลื่น คลื่นให้พี่โอ๋เอ๋เป็นคุงแม่แป๊บ ๆ เพราะพี่โอ๋เอ๋ฉวย แต่ฉวยน้อยกว่าคุงแม่นะฮับ คุงแม่ฉวยที่ฉุด” โอ๋เอ็นดูความช่างพูดของคลื่น แม้จะต้องใช้ความพยายามทำความเข้าใจในความพูดไม่ชัด
“พี่เลี้ยงค่ะ ไม่ใช่คุณแม่แป๊บ ๆ” ระรินบอกลูกชาย
“นั่งแหยะฮับ คุงแม่ทำงาง พี่โอ๋เอ๋ดูแยคลื่น ก็เป็งคุงแม่แป๊บ ๆ ถูกแย้ว”
“คือถ้าแม่กับคุณพ่อทำ
