“ไม่เป็นไรน่า”
วิศรุตกระซิบปลอบโยนภรรยา ตัวเขาเองรับรู้ได้ถึงความรู้สึกกังวลใจลึกๆของหญิงสาว เขาจับมือเธอไว้แน่น เพื่อส่งสัญญาณให้เธอรู้ว่าเขาเชื่อมั่นในตัวเธอแค่ไหน
“ผมอยู่กับคุณตรงนี้”
สักพักใหญ่ๆ คุณหมอก็เปิดประตูออกมา แจ้งข่าวดีให้รับทราบกันถ้วนหน้า คนป่วยพ้นขีดอันตราย ไร้ปัญหาทุกชนิด เพียงแต่ยังไม่สามารถเข้าเยี่ยมได้ในเวลานี้ วิศรุตจึงอาสาทุกคน บอกให้พี่ชายพาคุณพ่อและภรรยาของเขากลับไปพักผ่อนที่บ้าน ส่วนตัวเขาและภรรยาจะทำหน้าที่เฝ้าผู้ป่วยเอง
“ฝากด้วยนะเจ้าเล็ก”
ท้องฟ้าด้านนอก ร้องบอกว่าใกล้จะสว่างเต็มที เกือบหกโมงเช้า ชายหนุ่มหญิงสาวยังคงนั่งพิงซบกันอยู่บนเก้าอี้หน้าห้องพักฟื้นระดับวีไอพี เขากอดไหล่เธอไว้แน่น เพื่อให้เธอได้พักผ่อนบนบ่าของเขา
“คุณเล็กคะ” จนถึงวินาทีนี้ เธอยังคงรู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างมาก เกี่ยวกับความเข้าใจผิดของพี่สะใภ้ ซึ่งการที่วิศรุตไม่เลือกที่จะพูด ทั้ง
