“ไปเถอะ ถือว่าฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน รีบกลับบริษัทกันดีกว่า ยัยนภาจะต้องไปพักผ่อนที่ห้องพยาบาลเสียหน่อย”
“เจ็บใจจริงๆเลย ถือว่ารวย มีรถ แล้วจะขับยังไงก็ได้อย่างนั้นเหรอ เราสามคนยังโชคดีที่ไหวตัวทัน แต่ฉันไม่รู้ว่าทางข้างหน้าที่มันขับไป จะมีใครซวยเหมือนกับพวกเราบ้างนะสิ”
อาราดาถอนหายใจด้วยความหนักหน่วง ช่วยกันประคับประคองเพื่อนกลับไปยังออฟฟิศที่ทำงานทันที นภาวรรณถูกส่งตัวเข้าห้องพยาบาลของบริษัท เพื่อจะนอนพักสักครู่ เมื่อสองสาวส่งเพื่อนแล้วก็เดินมาที่โต๊ะทำงานของตนเอง ประจวบเหมาะกับที่เจ้านายเปิดประตูออกมา
“ผมเพิ่งรู้ว่าพนักงานของเราเกิดอุบัติเหตุที่หน้าตึก ไม่ทราบว่ามีใครเป็นอะไรบ้าง”
สองสาวมองหน้ากัน แล้วเป็นกชกรที่อารมณ์ยังคุอธิบายให้เจ้านายฟังให้หายข้องใจ
“ไม่มีใครเป็นอะไรหรอกค่ะคุณฐา มีก็แต่นภาวรรณเท่านั้นที่ตกใจจนเกือบจะเป็นลม ตอนนี้นอนพักอยู่ที่ห้องพยาบาลแล้ว ส่วนดิฉันกับอาราดา ไม่เ
