“แหม คุณสองคน สมกับเป็นเพื่อนรักกันเลยนะคะ ใจตรงกันแบบนี้ หวังว่าจะไม่ชอบผู้หญิงคนเดียวกันด้วยนะคะ”
สองหนุ่มหน้าซีดเผือด เหมือนนักโทษที่ถูกจับได้คาหนังคาเขา แต่เป็นวิศรุตที่รีบปฏิเสธ
“โอย สเปกผมกับเจ้าฐาไม่เหมือนกันหรอกครับ เพื่อนผมน่ะ เขาชอบผู้หญิงอ่อนหวาน ทำอาหารเก่งนะครับ ส่วนผมนี่เป็นประเภทได้หมด เว้นก็แต่ผู้หญิงของเพื่อน”
น้ำเสียงประชดประชันเสียดหูโดยแท้ แต่ฐากูรก็ไม่นึกเอะใจอะไรทั้งสิ้น หรือไม่ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรทั้งนั้น
“ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ คุณอรครับ เอาไว้โอกาสหน้านะครับ” สองหนุ่มพยักหน้าให้แก่กัน ก่อนคนหนึ่งจะแยกออกไป วิศรุตมองส่งเพื่อนจนเขาหายเข้าลิฟต์ไปอีกคน เขาหันกลับมาหาหญิงสาวอีกครั้ง ด้วยสีหน้าสำนึกผิดหน่อยๆ
“คุณอรครับ ผมคงเมาทะเล อยู่ๆก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาอีกแล้ว ผมกลัวว่าจะเที่ยวกันไม่สนุกนะสิครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกคะ อรไม่ใช่เด็กงอแงเสี
