ตุบ!
“พี่ดิน~ ค่อยทำวันอื่นไม่ได้หรอ วันนี้นอนกอดเฉยๆ นะ นะๆ นะคะ”
เจนีนกระพริบตาปริบๆ ใช้น้ำเสียงหวานหยดย้อยปานน้ำผึ้งออดอ้อนสุดฤทธิ์ หลังจากที่แผ่นหลังแตะลงเบาๆ บนเตียง แต่แผ่นดินกลับทำเป็นไม่สนใจ เขาค่อยๆ กระตุกปมผ้าขนหนูบนตัวเธอออกอย่างช้าๆ แววตาที่เย็นชามาโดยตลอดจุดประกายอันเร่าร้อนขึ้น
จนเธอเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอเริ่มเต้นแรงถี่ขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อทรวงอกอันขาวผุดผ่องเผยออกมาให้เห็นครึ่งหนึ่ง ปรากฏเป็นภาพอันวาบหวามชวนหลงใหลแก่สายตาเขา
“พี่ดินขา~ วันอื่นนะคะ” เสียงหวานใสออดอ้อนเบาหวิวอีกครั้ง
“ไม่มีวันอื่นสำหรับเด็กจอมแสบครับ พี่สัญญาว่าจะทำเบาๆ” น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่นทว่าอ่อนโยนในที
“ใครแสบไม่ได้แสบสักหน่อย แล้วเบาของพี่เชื่อถือได้แค่ไหนกัน ที่ผ่านมาพี่รุนแรงตลอด”
ดวงหน้าน้อยๆ ของเจนีนร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน พริบตาเดียวก็แดงเปล่งปลั่งไปทั่วใ
