ตอนที่ 30 วันรุ่งขึ้นพ่อเลี้ยงได้พาฉันทนาออกจากบ่อนเมื่อเห็นว่าตนเสียไปเยอะ และบอกว่าจะมาถอนทุนคืนวันหลัง “พ่อเลี้ยงคะ ทำไมวันนี้เลิกเร็วนักล่ะคะ” “ผมมีงานด่วนที่กรุงเทพฯ” “งั้นนา..ขอติดรถกลับกรุงเทพฯ ด้วยเลยนะคะ” “ไม่คิดจะอยู่ถอนทุนหน่อยเหรอ” “แล้วเสี่ยมีเงินให้นาถอนทุนเหรอคะ” “มีสิ...เดี๋ยวให้ลูกน้องเสี่ยเป็นคนขับรถรับส่ง นา ก็ได้” “ถ้านาจะกลับกรุงเทพเหมือนกัน เสี่ยให้นาไปพร้อมเลยได้มั้ยค่ะ พรุ่งนี้นาว่าจะกลับแล้ว” ฉันทนาไม่กล้าอยู่โดยลำพังที่บ้านของเสี่ย เพราะเธอก็รู้จักเพียงแค่เสี่ยคนเดียว ยิ่งลูกน้องของเสี่ยด้วยแล้วยิ่งไม่น่าไว้ใจใหญ่ “เสี่ยมีธุระต้องไปงานศพของเสี่ยสมยศนะสิ” ได้ฟังแค่นั้นฉันทนาก็หูผึ่งทันที เธออาจจะได้เจอลูกสาวที่นั่นถ้าดรัณพาเธอมาร่วมงานศพของบิดา “เสี่ยขา..นารู้จักค่ะ แต่ว่าเสี่ยสมยศนี่ตายแล้วหรือคะ” “ใช่ พอดีคนของผมเพิ่งโทรบอกเมื่อเช้านี้เอง” “