แต่งงานกันไหม...

1280 คำ

ตอนที่ 32 หลังจากฉันทนากลับไปดรัณก็เดินขึ้นข้างบนเจอปรินดาซึ่งแต่งตัวเสร็จแล้วในชุดน่ารัก เป็นชุดนอนเดรสสายเดี่ยวสีครีมความยาวครึ่งขาอ่อน ส่วนผมก็ปล่อยยาวสลวย เรียวปากอิ่มเคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูระเรื่อแวววาวน่าจูบ มุมปากสวยยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ “ใครมาหาพี่รัณคะ” “เปล่าหรอกจ้ะ พี่คุยกับนายสิน” ดรัณไม่ยอมบอกเรื่องแม่เลี้ยงของเธอเด็ดขาด “แก้มหิวอะไรมั้ย” “ไม่ล่ะค่ะ งั้นแก้มขั้นไปรอพี่อาบน้ำนะ พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย อาบน้ำมาเสร็จ เห็นภรรยาสาวกำลังอ่านหนังสืออยู่ ดรัณก็รีบดึงหนังสือเล่มนั้นออกจากมือเธอทันที แล้วเอนตัวลงนอนหนุนตักนุ่มของหญิงสาวทันที ดวงตาเป็นประกายแวววาวเมื่อเห็นเนินอกอวบคู่งามล่อตาล่อใจอยู่ตรงหน้า ก่อนหยัดตัวขึ้นจูบยอดอกผ่านเนื้อผ้านุ่มทั้งสองข้าง “แก้ม เราแต่งงานกันนะ” หญิงสาวคิดว่าตัวเองหูฝาดไปหรือเปล่า จึงก้มหน้ามองคนรักอย่างไม่แน่ใจ เธอรอให้ได้ยินคำพูดนั้นอีกครั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม