12 ทวงคืนเธอ กว่าจะกลับเข้าโรงแรมเวลาก็ล่วงเลยเกือบบ่ายสองโมง หัสวีร์ทำราวกับออกมาเที่ยว สั่งให้เลขาฯ จอดรถแวะซื้อของนั่นนี่ตลอดทาง นอกจากรับบทคนขับรถแล้วก็ยังต้องถือถุงขนมพะรุงพะรังตามหลังเจ้านายที่เดินตัวปลิวนำยังไปเคาน์เตอร์ต้อนรับส่วนหน้า “สวัสดีค่ะจีเอ็ม ออกไปข้างนอกมาเหรอคะ อากาศร้อนนะคะวันนี้” กระถินตำแหน่งพนักงานต้อนรับส่วนหน้าพนมมือไหว้ชดช้อย พร้อมฉีกยิ้มกว้างแสนอ่อนแสนหวานให้เจ้านาย “ผมซื้อขนมมาฝาก แบ่งๆ กันทานนะครับ” หัสวีร์บุ้ยปากไปทางเลขาฯ ที่ส่งข้าวของในมือให้เบลบอยซึ่งยืนอยู่ใกล้เคาน์เตอร์ต้อนรับ “เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะจัดงานเลี้ยงให้ทุกคน อย่าลืมมาร่วมสนุกกันนะครับ งานมีตอนเย็นอยากให้มากินมาดื่มกันครบทุกคน” “ได้ค่ะจีเอ็ม เดี๋ยวเพ็ญจะช่วยน้องชมพูประสานงานอีกแรงค่ะ” เพียงเพ็ญยิ้มรับอย่างยินดี ก่อนหน้านี้เธออยู่ในออฟฟิศด้านหลังซึ่งติดกับเคาน์เตอร์ต้อนรับ พอได้ยินเสียงแจ๋วของ