งานแรกที่นิวยอร์กเธอก็ไปช่วยสามีภรรยาที่เป็นเจ้าของร้านอาหาร เลยทำให้ไม่มีเวลาเลี้ยงลูก ส่วนเธอชอบเด็กทุกอย่างจึงลงตัว ชีวิตที่นั่นดีทุกอย่างถ้าไม่ติดว่าน้องชายของเจ้าของบ้านมาชอบเธอ ส่วนเธอไม่คิดอะไรกับเขา แต่เขาลวนลามเธอจนทำให้เธอต้องขอลาออก ซึ่งเรื่องนี้เดือนนาราเลือกที่จะไม่พูดออกมาให้ใครเสียหาย มันจบไปแล้ว
“เก่งจังเลยนะคะ จะหาผู้หญิงที่รักเด็ก ชอบอยู่กับเด็กได้เป็นวันๆ หายากมากเลย นี่คุณเดวิดก็ประกาศหาพี่เลี้ยงมาตั้งนาน แต่ก็ไม่ได้คนที่เหมาะสมสักที คุณเดวิดเลือกเยอะ เอ็นดูคุณหนูดิโน่มาก ไม่เคยมีลูก พอมีหลานขึ้นมาเลยเห่อ”
“พูดมากไปแล้วแมรี่ ฉันว่าไปดูดิโน่ได้แล้ว” เดวิดพูดเสียงเรียบ เขาเองก็มีงานในสวนที่ต้องไปทำอีกเยอะแยะ สองคนนี้อยากคุยกันเมื่อไรก็ค่อยมาคุยกันทีหลัง “ไปได้แล้วเดือนนารา”
เขาใช้มือดันแผ่นหลังให้เธอเดินไปข้างหน้า เดือนนารายิ้มให้แมรี่ก่อนเดินตามเดวิดไปที่ห้องทำงาน
“
