คนเจ้าคารมยิ้มให้เธอในแบบที่โลกนี้ช่างสวยงามเต็มไปด้วยสีสันที่ทำให้คนตาพร่า ปฏิเสธไม่ออกว่าสิ่งที่เขาพูดมาจริงทั้งหมด คนเราจะสุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับการเลือก เราทุกคนมักแสวงหาความสุขของตัวเอง ถ้าสิ่งไหนทำแล้วมีความสุข ทำไมจะต้องคิดให้วุ่นวายด้วยล่ะ
โมฬีเลิกคิดมาก หลับตาพริ้ม สองแขนคล้องคอเขา ประทับริมฝีปากอิ่มบนปากหยักเต็มตื้น อีกฝ่ายตอบรับจูบของเธอด้วยความอ่อนหวาน บดเคล้าคลอเคลียทวีความเร่าร้อนรัญจวน ชายหนุ่มจับเธอพลิกกายหันหน้าเข้าหา จูบเธอพร้อมกับช้อนกระชับบั้นท้ายอุ้มร่างงามให้เรียวขาเกาะเกี่ยวเอวสอบ แล้วก้าวขายาวเดินออกจากห้องน้ำ โน้มกายทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มให้หญิงสาวนอนอยู่ใต้ร่าง มือหนายันกายอยู่ตรงสีข้างร่างเพรียวบาง ไม่ได้โถมทับให้เธอเจ็บจุก
“พี่จะทำให้โมรู้สึกว่าคืนนี้เป็นคืนที่พิเศษสุดของสองเรา โมจะได้จดจำไม่มีวันลืม เชื่อใจพี่นะ”
รดิศยิ้มกรุ้มกริ่ม ปลายนิ้วเกลี่ยไล้แก้มนวล สัม
